Jak poprawić efektywność energetyczną polskiego budownictwa? To pytanie zadano ekspertom z Ministerstwa Infrastruktury, Instytutu Techniki Budowlanej, firm ISOVER i Dworek Polski oraz z Zielonego Instytutu podczas debaty w Centrum Prasowym PAP w dniu 26 kwietnia 2010. Dyskusja na ten temat, moderowana przez Dariusza Koca z Krajowej Agencji Poszanowania Energii S.A., okazała się bardzo interesująca.
Jak poprawić efektywność energetyczną polskiego budownictwa? To pytanie zadano ekspertom z Ministerstwa Infrastruktury, Instytutu Techniki Budowlanej, firm ISOVER i Dworek Polski oraz z Zielonego Instytutu podczas debaty w Centrum Prasowym PAP w dniu 26 kwietnia 2010. Dyskusja na ten temat, moderowana przez Dariusza Koca z Krajowej Agencji Poszanowania Energii S.A., okazała się bardzo interesująca.
Największe kontrowersje wywołała nowelizacja standardów technicznych budowy budynków w zakresie ich efektywności energetycznej z 2008 roku. Dyskutanci podzielili się na dwa obozy. Pierwszy z nich jest wyraźnie przeciwny obecnym przepisom, utrzymując, że są one pełne błędów oraz doprowadziły do obniżenia standardów efektywności energetycznej budynków w stosunku do wcześniej obowiązujących. Ta grupa domaga się zmiany istniejącego rozporządzenia. Drugi obóz broni obowiązujących przepisów, utrzymując, że do pogorszenia nie doszło. Według tej części dyskutantów istotna jest zmiana podejścia do sposobu określania standardu i obliczania efektywności energetycznej budynków. Obydwa obozy posługują się innymi metodami porównywania tychże standardów ze sobą, co może być przyczyną nieporozumienia.
Z wypowiedzi przedstawicieli Ministerstwa Infrastruktury dowiedzieliśmy się, że w najbliższym czasie nie jest planowana zmiana przepisów dotyczących efektywności energetycznej. Jednakże, obecnie trwają prace nad nowelizacją dyrektywy o charakterystyce energetycznej budynków i gdy zostaną zakończone polski rząd chciałby wdrożyć jej postanowienia, m.in. osiągnięcie w 2020 roku standardu bliskiego zeroemisyjności przez wszystkie nowe budynki, przed terminami wskazanymi w dyrektywie. W świetle dyskusji deklaracja ta jest optymistyczna, pod warunkiem, że szybko wdrażane przepisy będą dobrej jakości.
Kilku dyskutantów zwróciło uwagę na fakt, że oprócz skomplikowanych przepisów i wskaźników zawartych w prawie istotne jest dotarcie z informacją o efektywności energetycznej budynków do konsumentów. Uzupełnieniem dla informowania i kształcenia społeczeństwa jest wdrożenie odpowiednio restrykcyjnych standardów technicznych i odpowiednie ekonomiczne stymulowanie budownictwa o podwyższonych standardach zużycia energii.
Druga część dyskusji poświęcona była systemowym możliwościom ograniczania zużycia energii w budownictwie, przy pomocy środków planowania przestrzennego. Dyskutanci podali liczne argumenty za tym, że same rozwiązania technologiczne stosowane w budownictwie nie są wystarczające, aby zredukować zużycie energii. Istotna jest bowiem także infrastruktura komunalna, w tym energetyczna, która nie może być tworzona w sposób efektywny na obszarach, gdzie zabudowa jest zbyt rozproszona, a takich obszarów jest w Polsce coraz więcej. Dostarczanie energii w systemach sieciowych jest korzystniejsze, niż wytwarzanie jej osobno w każdym domu.
Wojciech Szymalski, Instytut na rzecz Ekorozwoju
Szkolenia nt zmian klimatycznych dla firm i samorządów