ZARZĄDZANIE OBSZARAMI NATURA 2000 |
Aneks IOrzeczenia sądowe(1) Potrzeba ściślej transpozycji Artykułu 6 została już zasygnalizowana w sprawie C-256/98 Komisja v Francja, w sprawie której Europejski Trybunał Sprawiedliwości (Opinia Głównego Adwokata Fennelly) wydał orzeczenie 16 września 1998. (2) Decyzja Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-355/90, Komisja v Hiszpania [1993] ECR I-4221 ('Santona Marshes') jak również decyzja z 18 marca 1999 w sprawie C-166/97 Komisja v Francja (Seine Estuary). (3) Jak wyżej. (4) Sprawa C-392/96, Komisja v Irlandia, wyrok ECJ z 21 września 1999. (5) Ten punkt widzenia jest również podkreślony przez Głównego Adwokata Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości Fennelly w sprawie omówionej w pkt.1 (6) Odpowiednie precedensy Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości jeszcze bardziej podkreślają, że koncepcja "projektu" powinna być szeroko interpretowana (patrz wyrok z 24 października 1996 w sprawie C-72/95 Kraaijeveld. (7) Jak wyżej (1). (8) W celu praktycznego zrozumienia pojęcia "w istotny sposób" pomocne jest odwołanie się do precedensów Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości a zwłaszcza do sprawy C-355/90, Komisja v Hiszpania [1993] ECR I-4221 ('Santona Marshes'). Pomimo, że wyrokowanie w tej sprawie nie odwoływało się do Artykułu 6(3) i (4) Dyrektywy 92/43/EEC (odwołującej się do wcześniej ustalonego ustroju zarządzającego OSO (SPAs) na mocy Dyrektywy 79/409/EEC), które wskaże rodzaje działań mogących być uważane za mogące w istotny sposób oddziaływać na chroniony obiekt. (9) Trybunał postanowił, że "Nawet projekt przygotowany na małą skalę może w istotny sposób oddziaływać na środowisko jeśli jest wdrażany w miejscu, w którego wymagania ekologiczne ustalone przez Artykuł 3 (Dyrektywy 85/337/EEC) takie jak fauna i flora ... są wrażliwe nawet na najmniejsze zmiany". (Sprawa C-392/93, Komisja v Irlandia wyrokowanie ECJ z 21 września 1999). (10) Należy zwrócić uwagę na pokreślenie przez ECJ wspólnej odpowiedzialności państw członkowskich w kontekście dyrektywy "Ptasiej" w sprawach C-252/85 Komisja v Francja [1988] ECR 2243 i C-262/85 Komisja v Włochy [1987] ECR 3073). Aneks IIRozważania dotyczące planów zagospodarowaniaPomimo tego, że odpowiednie plany zagospodarowanie nie zawsze niezbędne uczestnicy seminarium z Galway1 i Konferencji z Bath2 zaakcentowali fakt, że plany zagospodarowania mogą składać się na jeden ze środków wypełniających zadania dyrektywy "habitatowej". Poniższej załączony wyciąg z konkluzji seminarium z Galway przedkłada rozważania, które mogą być pomocne podczas przygotowywania planów zagospodarowania. 1. Metodologia
2. ZałożeniaZałożenia planu zagospodarowania obiektu musza odpowiadać wymaganiom ekologicznym
Czy jest ono (siedlisko) ocenione w dynamiczny sposób biorąc pod uwagę ewolucję stanu ochrony siedlisk i gatunków, które na nim występują? 3. Konsultacje i wdrażanieIstotną właściwością planu zagospodarowania powinno być jego profesjonalne oraz wielodyscyplinarne podejście.
Jako przykład takich konsultacji może posłużyć francuska metoda document d'objectifs, gdzie wszyscy zainteresowani są zaproszeni do udziału w procesie, za który odpowiedzialne są kompetentne władze (préfet de région). 4. Nadzór i ocenaZagadnienia nadzoru i oceny są jednym z najważniejszych elementów planów, zwłaszcza w trakcie ustalania czy zostały one pomyślnie wdrożone. Tak jak w przypadku założeń planu, sposób jego nadzoru powinien być dokładnie zdefiniowany włącznie z jego analizą finansową. Aneks II APrzykłady projektów LIFE-Nature3, które zawierały plany zagospodarowania lub działania ustawowe, administracyjne lub oparte na dobrowolnych umowach Austria
Przygotowanie planu zagospodarowania we współpracy ze wszystkimi władzami, grupami interesów oraz silnym udziale społecznym.
Przygotowanie planów zagospodarowania dla wielu małych terenów podmokłych (bagien, stawów, małych rzek), oraz ich częściowe wdrożenie przy współpracy z właścicielami ziemi oraz użytkownikami tych obiektów. Belgia
3200/95/435) Władze lokalne zabezpieczyły znaczna cześć obiektu poprzez jego leasing od właścicieli.
Przygotowani planów zagospodarowania zarówno dla wybrzeża (wydmy) jaki i siedlisk przybrzeżno-morskich. Finlandia
3200/95/508) Przygotowanie planu zagospodarowania w celu odbudowy i ochrony obiektów na terenach prywatnych.
Plany użytkowania ziemi koncentrujące się na ochronie fok. Francja
Przygotowanie podrecznika zagospodarowania siedlisk bagiennych.
Testowanie planów zagospodarowania na 35 obiektach oraz opracowanie metodologicznego przewodnika przygotowywania planów zagospodarowania obiektów Natura 2000. Grecja
Przygotowanie planów zagospodarowania z bezpośrednim udziałem władz lokalnych.
Przygotowanie planów zagospodarowania w stałej konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi. Hiszpania
Zawarcie porozumień z myśliwymi w celu zagospodarowania terenów łowieckich w sposób zgodny z założeniami ochrony niedźwiedzi.
Zawarcie porozumień z właścicielami ziemi oraz wdrożenie planów zagospodarowania dla małych rezerwatów (160 obiektów).
Zawarcie porozumień z myśliwymi w celu utrzymania obszarów ochronnych Gypaetus barbatus, oraz opłaty kompensujące w celu uniknięcia wycinania drzew na terenach występowania niedźwiedzia brunatnego.
Zawarcie porozumień z rolnikami w celu poprawy stanu siedlisk stepowych. Irlandia
Przygotowanie planów zagospodarowania dla potencjalnych SOO (SACs).
Zawarcie umów z rolnikami zawierających zakup ziemi i leasing, lub porozumień dotyczących zagospodarowania.
Opracowanie i wdrożenie planów zagospodarowania w celu odbudowy siedlisk nadrzecznych oraz bagiennych we współpracy z władzami odpowiedzialnymi za gospodarkę wodną oraz ochronę środowiska.
Zawarcie umów z właścicielami ziemi i władzami publicznymi, przygotowanie planu zagospodarowania.
Procedura konsolidacji ziemi na obszarach wiejskich wspomagana przez działania agro-środowiskowe. Portugalia
Oba projekty dotyczą przygotowania i wdrożenia planów zagospodarowania dla obszarów, które po zakończeniu projektów weszły w skład OSO (SPAs). Szwecja
Zastosowanie metod agro-środowiskowych dla długoterminowych planów zagospodarowani obiektów. Zjednoczone Królestwo
Przygotowanie praktycznego przewodnika dla planów zagospodarowania wegetacją. (grazing) Aneks IIIRozważanie planów i projektów dotyczących obiektów natura 2000Aneks IVFormularz dostarczenia informacji do Komisji Europejskiej na podstawie Artykułu 6(4) Aneks VInstytucje państw członkowskich zajmujące się ochrona środowiskaAustria
Belgia
Dania
Finlandia
Francja
Grecja
Hiszpania
* Mr Miguel AYMERICH DESPOINTES Dirección General de Conservación de la Naturaleza, MIMAM c/Gran Via de San Francisco, 4. 4a, E-28005 MADRID
Irlandia
Luksemburg
Niemcy
Portugalia
Szwecja
* Mr Jan TERSTAD Swedish Environmental Protection Agency Blekholmsterrassen 36, S-10648 STOCKHOLM
Zjednoczone Królestwo
Dystrybucja Katalog publikacji znajduje się na: 1 Zorganizowana przez Irlandię 9-11 października 1996 w Galway, Irlandia na temat Zagospodarowania SOO (SAC). |
[Poprzedni | Spis treści]