Łucznik (Stenocorus meridianus)
Chrząszcz z rodziny kózkowatych, 12-27 mm długości, ubarwienie zmienne, ciało czarne, pokrywy od czarnych do żółtawych lub czerwonobrunatnych, boki przedplecza z przytępionym kolcem. Chrząszcze w dzień, od V do VII, na kwiatach drzew, krzewów i roślin zielnych, także na nasłonecznionych gałęziach drzew iglastych. Larwy żerują w obumierających, jak i zupełnie martwych drzewach lisciastych bądź ich fragmentach (od pni po gałęzie). Rzadki, zwłaszcza na niżu. gatunek lasów lisciastych oraz brzegów rzek, potoków i alei przydrożnych. W rejonach występowania projektować zachowanie starodrzewi, starych drzew i zasobów martwego drewna.
Naszym zdaniem (zobacz) chrząszcz ten zasługuje na ochronę gatunkową w Polsce.