W tej konstrukcji izolacja cieplna oddzielona jest od warstwy zewnętrznej wentylowaną szczeliną powietrzną. Pod względem odprowadzenia wilgoci jest to najlepsze rozwiązanie, ponieważ całkowicie eliminuje problemy związane z dyfuzją pary wodnej przez przegrodę, pod warunkiem prawidłowej wentylacji przestrzeni wentylowanej. Aby wentylacja była sprawna, otwory muszą być umieszczone po przeciwnych stronach dachu. Łączna powierzchnia otworów wentylacyjnych nawiewnych powinna wynosić co najmniej 0,0015 – 0,002 powierzchni dachu.
Izolację stropodachów wentylowanych najczęściej wykonuje się za pomocą:
wełny mineralnej z roli lub płyt izolacyjnych
wełny szklanej z roli lub płyt izolacyjnych
granulatu z wełny skalnej, szklanej lub celulozowej układanej za pomocą wdmuchiwania.
Metoda wdmuchiwania jest stosowana najczęściej do istniejących stropodachów. Stosowanie sypkich materiałów wdmuchiwanych wymaga, ze względu na jego stopniowe zagęszczanie, zwiększenia grubości izolacji termicznej o co najmniej 25, a nawet 35%, np. przy projektowanej grubości termoizolacji 20 cm należy wprowadzić co najmniej 25--centymetrową warstwę materiału termoizolacyjnego.
zobacz rysunek Rys. 18.1. - Stropodach wentylowany (Rysunek: A. Dzięgielewski )
W takim dachu wszystkie warstwy ściśle przylegają do siebie. Ze względu na strukturę warstw, w których na zewnątrz jest materiał o bardzo dużym oporze dyfuzyjnym, np. papa termozgrzewalna, istnieje zagrożenie kondensacją pary wodnej w przegrodzie. Kumulacja pary wodnej powoduje zawilgocenie ocieplenia, a w związku z tym spadek właściwości izolacyjnych. Każdy dach niewentylowany musi być zatem odpowietrzany za pomocą zainstalowanych kominków wentylacyjnych. Stosowanie dachowych kominków wentylacyjnych nie jest rozwiązaniem dobrym, choć często stosowanym. Takie rozwiązanie można przyjąć w ostateczności, gdy nie można zastosować stropodachu wentylowanego a wykonanie stropodachu wentylowane jest albo nie możliwe z przyczyn technicznych albo ekonomicznych.
Izolację dachów najczęściej wykonuje się z użyciem wełny mineralnej o odpowiedniej gęstości. Jako izolację termiczną można też stosować płyty styropianowe lub z pianki poliuretanowej. Aby uniknąć mostków cieplnych powstających w miejscach nieszczelności izolacji termicznej, najlepiej płyty układać warstwowo „na mijankę”, tak by połączenia nie występowały w jednej linii.
Zobacz rysunek Rys. 18.2. Stropodach niewentylowany Rysunek: A. Dzięgielewski [6]
Jest to rodzaj stropodachu niewentylowanego, w którym układ warstw został odwrócony: na stropie układa się izolację przeciwwilgociową, a dopiero na niej izolację termiczną, głownie z polistyrenu ekstrudowanego. Całość przykrywa się żwirem. Taka konstrukcja pozwala też na wykonanie coraz bardziej poszukiwanego przez inwestorów dachu z warstwą wierzchnią przeznaczoną do uprawy roślin – tzw. dachu zielonego.
Zobacz rysunek Rys. 18.3. Przykładowa konstrukcja stropodachu odwróconego (Rysunek: URSA)
Ocieplenie dachów nad poddaszem ogrzewanym wykonuje się przez ułożenie warstwy izolacyjnej pomiędzy krokwiami. Szczególnym problemem jest zabezpieczenie przegród przed zawilgoceniem skraplającą się parą wodną oraz infiltracja powietrza zewnętrznego przez nieszczelności pokrycia dachowego i ocieplenia. Konieczne jest więc stosowanie paroizolacji i warstwy wiatroszczelnej.
Ocieplenie wykonuje się najczęściej z wełny mineralnej, którą mocuje się w przestrzeni między krokwiami. Pod tą warstwą (od zewnętrznej strony przegrody) układa się warstwę wiatroszczelną z folii perforowanej, która przepuszcza parę wodną, natomiast chroni przed przepływem powietrza (wiatrem). Od strony wewnętrznej (od strony pomieszczenia) warstwy izolacyjne okrywa się paroizolacją z folii PVC lub folią polietylenową. Od wewnątrz mocuje się warstwę wykończeniową z desek lub z płyt gipsowo-kartonowych.
Stosowanie styropianu jako izolacji termicznej jest niewskazane ze względu na jego niższą odporność ogniową, niszczenie przez gryzonie oraz duże problemy w prawidłowym – dokładnym dopasowaniu izolacji do rozstawu krokwi.
Zobacz: Widok poprawnie wykonanego ocieplenia więźby dachowej z zastosowaniem wełny mineralnej układanej warstwowo, zmniejszającego wpływ mostków cieplnych (Rys. 18.4.)
Ostatnio popularne staje się ocieplenie dachu pianką poliuretanową, którą natryskuje się przestrzenie międzykrokwiowe. Pianka poliuretanowa charakteryzuje się lepszymi parametrami izolacyjnymi termicznymi ale nieznacznie gorszymi parametrami izolacji akustycznej.
Zobacz: Wykonanie izolacji natryskowej więźby dachowej - materiały ze strony www.izolacja-natryskowa.pl. (Fot. 18.1.)
Klasyfikacja izolacyjności termicznej dachów.
Podobnie jak dla ścian opracowane klasyfikację izolacyjności termicznej dachów. Szczegóły zamieszczono w tabeli Tab. 18.1.