Dzień Bociana 2005 w Zespole Szkół nr 2 w Jaszczowie
OPIS I ANALIZA PRZEDSIĘWZIĘCIA
DZIEŃ BOCIANA
Wstęp
31 maja został ogłoszony przez Polskie Towarzystwo Przyjaciół Przyrody "pro Natura" Dniem Bociana Białego. Zainicjowanie takiego święta dotyczy jednego z bardziej popularnych, jeśli nie najpopularniejszego zwierzęcia w naszym kraju, zajmującego szczególne miejsce w sercach Polaków - bociana białego. Data ustanowiona na 31 maja, w wigilię Dnia Dziecka nawiązuje do ważnej roli, jaką bociany pełnią w naszym życiu od zarania dziejów, to wspaniała okazja do zwrócenia uwagi dzieci na potrzebę ochrony tego wyjątkowego ptaka i jego naturalnego środowiska. Na apel pro Natura" odpowiedzieli także najmłodsi uczniowie naszej szkoły.
OPIS TEMATYCZNY
W ramach obchodów "Dnia Bociana" przypadających na dzień 31 maja 2005r. Uczniowie klasy I pod kierunkiem wychowawcy i wspólnie z uczniami klas 0, I, II, III przygotowali szereg zabaw i gier dydaktycznych oraz sprawnościowych.
Działania te podjęto tak jak w ubiegłym roku szkolnym na wniosek pani Barbary Grzejdziak szkolnego opiekuna koła Ligi Ochrony Przyrody. Akcesoria oraz potrzebne pomoce dydaktyczne wykonano wcześniej. Były to: karteczki z nazwami i wizerunkami zwierząt, opaski na głowę z czerwonym dziobem bociana. Ponadto wykorzystano: ławeczki gimnastyczne, obręcze, piłki, skakanki, miseczki z wodą, plansza Europy i Afryki z zaznaczoną trasą migracji bocianów. Zabawy te miały na celu wzbogacenie wiadomości uczniów o otaczającej przyrodzie, a w szczególności o zagrożonym gatunku ptaka, jakim jest bocian.
Gry i zabawy z przeważającym elementem czynnościowym znakomicie harmonizowały z możliwościami poznawczymi uczniów w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. W przebiegu zabaw uczniowie wykonujący poszczególne zadania identyfikowali się z wieloma gatunkami zwierząt występującymi w przyrodzie. Był to dodatkowo czynnik emocjonalny wpływający na chęć udziału w zabawie a tym samym uczenie się poprzez przeżywanie.
Dzieci w trakcie przeprowadzonych zabaw zapoznały się przede wszystkim z cyklem życiowym i swoistymi zwyczajami bocianów. Podsumowaniem zajęć był quiz składający się z 15 pytań z możliwymi odpowiedziami do wyboru - "TAK" lub "NIE".
OPIS PRZEPROWADZONYCH ZABAW
CELE :
DZIEŃ BOCIANA rozpoczął się umieszczeniem wizerunku bociana wykonanego przez uczniów pod opieką nauczycieli na widocznym miejscu, który był symbolem tego święta.
I. Zabawa "Arka Noego"
Nauczycielka prowadząca rozdała dzieciom karteczki z nazwami i wizerunkami zwierząt, które wydają charakterystyczne głosy: bocian, żaba, kukułka, sowa, pszczoła, wąż, krowa. Dla każdego gatunku przygotowane kilka egzemplarzy. Zadaniem dzieci było na dany znak(sygnał dźwiękowy) jak najszybciej odnaleźć osobniki swojego gatunku. Wolno im używać było jedynie charakterystycznych dla zwierzęcia głosu oraz wykonywać odpowiednie ruchy.
II. Zabawa "Składanie jaj w gniazdach"
Była to konkurencja drużynowa. Każda drużyna typowała parę zawodników(dziewczynkę i chłopca "bocianową i bociana"). Na linii startu ustawiali się chłopcy "bociany". W połowie wyznaczonej trasy oczekiwały dziewczęta "bocianowe". Na sygnał "bociany", czyli chłopcy skakali na jednej nodze w kierunku dziewcząt niosąc w ręku piłkę (symbolizujące jaja bocianie). Dziewczęta odbierały piłkę i biegły z nią w kierunku wyznaczonego gniazda imitowanego przez obręcz. Po czym odkładały piłkę i wracały po następną. Wygrywała ta para, która pierwsza złożyła w swoim gnieździe cztery jaja i w chwili zakończenia konkurencji znajdowała się przy nim.
III. Zabawa "Żerujące boćki"
Na trawie ułożone były w pewnej odległości trzy obręcze imitujące gniazda. Pomiędzy nimi rozłożone sylwety zwierząt: myszy, żaby, ślimaki, węże, itp. Do każdego gniazda wyznaczona jedna para ( bocian i bocianowa). Na umówiony sygnał dzieci skacząc na jednej nodze miały za zadanie w określonym czasie zebrać jak najwięcej "pożywienia". Do gniazda można było znosić tylko po jednej ofierze. Para, która zgromadziła jak najwięcej zwierząt, którymi odżywia się bocian wygrała.
IV. Zabawa "Pojenie bocianków"
Na ziemi rozłożone zostały trzy obręcze imitujące gniazda, w środku każdej z nich stał pusty kubek. W pewnej odległości od obręczy znajdowała się miska z wodą pełniąca rolę stawu. Obręcze rozdzielone pomiędzy trzy pary "bocianów" - wyznaczonych spośród dzieci. Każdy "bocian" jest zaopatrzony w łyżkę. Zadanie polega na możliwie najszybszym napojeniu swoich "bocianiątek" to znaczy napełnieniu kubeczków wodą. Wygrywała para, która nalała najwięcej wody do kubeczka w wyznaczonym czasie.
V. Zabawa "Kim jestem?"
W zabawie brały udział wszystkie dzieci. Wybranemu dziecku zawieszono na plecach kartkę z ilustracją zwierzęcia tak, aby nie wiedziało jakie to zwierzę. Pozostali uczestnicy zabawy ustawili się w kółku. Dziecko z kartką na plecach zadawało pozostałym pytania, aby dowiedzieć się jakim jest zwierzęciem. Pozostali odpowiadali tylko TAK lub NIE. Wybrana ilustracja zwierzęcia związana była ze środowiskiem życia bocianów.
VI. Zabawa "Wędrówki bocianów" - sztafeta.
Równolegle ustawione były dwa identyczne tory przeszkód, które umownie symbolizowały trasę jaką bociany pokonują podczas jesiennych wędrówek. Po drodze znajdowały się przeszkody, które gracze musieli pokonać, by dotrzeć do celu. Dzieci podzielone były na dwie drużyny. Każda drużyna pokonywała trasę z Polski (start) na zimowisko w Afryce (meta). Zabawa rozpoczynała się od "bocianiego sejmiku" przy wykonanej planszy Europy i Afryki z zaznaczoną trasą migracji, gdzie prowadzący zabawę wyjaśniał dzieciom jej przebieg. Dwie drużyny ustawiały się równolegle i na umówiony sygnał rozpoczynały wyścig. Z każdej grupy startował pierwszy "bocian" i pokonywał kolejne przeszkody. Dzieci pokonywały następujące przeszkody:
EUROPA - zagrożenie dla bocianów stanowią przewody energetyczne, z którymi ptaki zderzają się podczas lotu często ulegając porażeniu. Dzieci musiały przeskoczyć przez trzy rzędy sznurków, imitujących druty, rozwieszonych pomiędzy wbitymi w ziemię kołkami, imitującymi słupy.
MORZE - bociany nie lecą nad otwartym morzem, bo tam nie ma wstępujących prądów ciepłego powietrza wynoszących ptaki w górę. Trzymają się wybrzeży i lecą wzdłuż gór, przez cieśniny. Dzieci miały przed sobą rozległe morze z niebieskich worków i tylko jedna wąską cieśninę - to znaczy długą ławkę, po której musiały przejść.
EGIPT - Bociany lecą wzdłuż doliny Nilu, którą stanowił rozciągnięty sznurek. Skaczą wzdłuż niego na jednej nodze.
AFRYKA CENTRALNA - w tym punkcie na każdym z torów czekało na uczestnika sztafety sześć klocków, z których należało ułożyć (na zasadzie puzzli) jedno z sześciu afrykańskich.
AFRYKA POŁUDNIOWA - boćki żerują na szarańczy, która masowo pojawia się w pewnych okresach. Dzieci zbierały rozrzucone piłeczki.
VII. QUIZ
Fragment boiska podzielono linią. Po jednej stronie ustawiono tabliczkę z napisem TAK po drugiej z napisem NIE. Prowadzący czytał pytanie a dzieci biorące udział w quizie decydowały czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Po podjęciu decyzji uczestnicy przechodzili na stronę TAK lub NIE. Prowadzący ujawniał prawidłową odpowiedź rozdając tym dzieciom, które przeszły na stronę TAK drobne kamyczki. Po przeprowadzeniu zabawy i przeliczeniu kamyków wytypowany został zwycięzca.
Pytania quizu:
1) Czy bocian umie śpiewać?
2) Czy bocian to ptak roślinożerny?
3) Czy bocian potrafi połknąć węża?
4) Czy bocian łapie muchy?
5) Czy bocian poluje na ryby?
6) Czy bociany budują gniazda na kominach?
7) Czy młode bociani mają czerwone dzioby?
8) Czy bociania mama może znieść 5 jajek i wychować 5 młodych?
9) Czy to prawda, że w Danii jest więcej bocianów niż w Polsce?
10) Czy gniazdo bociana może ważyć 2 tony?
11) Czy bocian biały to jedyny gatunek bociana w Polsce?
12) Czy bociany podczas wędrówki mogą przelecieć 400 km w ciągu 1 dnia?
13) Czy wypalanie traw zagraża gniazdom bocianim?
14) Czy bociany mogą lecieć na wysokości 2 km?
OCZEKIWANE EFEKTY PRACY:
Korzyści dla ucznia:
Korzyści dla nauczyciela:
Korzyści dla szkoły:
Sprawozdanie opracowała nauczycielka - Elżbieta Zarzycka
W realizacji obchodów Dnia Bociana uczestniczyły jeszcze nauczycielki:
Małgorzata Orzechowska,
Halina Wilczyńska,
Dorota Kuź,
Beata Dzieciuch,
Barbara Grzejdziak - opiekun szkolnego koła LOP