Wersja PDF (do druku) Wersja PDF
(do druku)
Poprzednia stronaPoprzedni podrozdział Następny podrozdziałNastępna strona

Możliwości ograniczenia hałasu komunikacyjnego na terenie miasta

Układ komunikacyjny Wrocławia jest szczególnie niekorzystny pod względem akustycznym. Z tego względu, że jego kompleksowa przebudowa wymaga znacznego czasu oraz olbrzymich nakładów inwestycyjnych – aktualnie powinno się dążyć jedynie do doraźnego ograniczenia uciążliwości hałasu komunikacyjnego przez:

  1. przestrzeganie przy projektowaniu i realizacji inwestycji budownictwa mieszkaniowego następujących zasad:
  2. modernizację istniejących torowisk uwzględniając optymalne z punktu widzenia ochrony przed hałasem – rozwiązanie konstrukcyjne,
  3. usprawnienie organizacji ruchu, a w szczególności:
  4. poprawę stanu technicznego nawierzchni asfaltowych (oraz stopniowe) w miarę możliwości eliminowanie z centrum miast baz transportowych i ciężkiego taboru samochodowego.

Obecnie działaniami priorytetowymi we Wrocławiu, mającymi przynieść poprawę klimatu akustycznego w mieście, jest budowa obwodnic: Śródmiejskiej, Staromiejskiej oraz tzw. Autostradowej Obwodnicy Wrocławia. Przyczyni się to do wyeliminowania ruchu tranzytowego z miasta, który stanowi obecnie około 20% całego ruchu komunikacyjnego. W Zasadach polityki ekologicznej Wrocławia z roku 1998 wiele uwagi poświęcono kształtowaniu transportu w mieście. Przewiduje się m.in. modernizację układu komunikacyjnego z jego strefowaniem i wprowadzeniem ograniczeń dla ruchu samochodowego z równoczesnym usprawnieniem i podniesieniem poziomu usług transportu zbiorowego. Wskazuje się potrzebę budowy ekranów akustycznych na najbardziej zagrożonych odcinkach głównych tras komunikacyjnych. We Wrocławiu od dawna planuje się także wyeliminowanie ruchu z centrum miasta (strefa śródmiejska) i wprowadzenie komunikacji zbiorowej (np. cichy tramwaj). Jest to w zasadzie jedyne rozwiązanie dla ograniczenia nadmiernego hałasu w starej zabytkowej części miasta z wąskimi obustronnie zabudowanymi uliczkami.

Największym problemem w tego rodzaju przedsięwzięciach jest jednak nadal mała akceptacja społeczeństwa i przedkładanie "wygodnego" poruszania się własnym samochodem nad proekologiczne rozwiązania jakim jest właśnie przejście na komunikację zbiorową czy korzystanie z tras rowerowych.

Hałas przemysłowy Poprzednia stronaPoprzedni podrozdział Następny podrozdziałNastępna strona

Jak wynika z badań, hałasy przemysłowe powodują uciążliwość w znacznie mniejszym wymiarze niż hałasy od środków komunikacji, to jednak one są główną przyczyną interwencji i skarg.

Obecnie w ewidencji Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska we Wrocławiu, znajduje się 113 zakładów (obiektów) z terenu Wrocławia, które były objęte badaniami hałasu. Przekroczenie dopuszczalnych norm akustycznych w środowisku stwierdza się aktualnie w przypadku 12 obiektów, z czego 9 emituje ponadnormatywny hałas w porze nocnej i 7 w porze dziennej. Z analizy danych pomiarowych hałasu przemysłowego wynika, że do najbardziej uciążliwych obiektów na terenie miasta Wrocławia należy zaliczyć:

Uciążliwość powodują głównie instalacje wentylacyjnoklimatyzacyjne oraz instalacje odpylające pracujące bez stosownych zabezpieczeń akustycznych.

Funkcjonujące od lat w planach zagospodarowania przestrzennego zapisy: "dopuszcza się lokalizację nieuciążliwych zakładów – czyli nie powodujących (poza granicami nieruchomości) przekroczenia norm" są powodem licznych problemów, szczególnie w aspekcie ochrony przed hałasem. Zapisy te nie precyzują dokładnie jakiego rodzaju "nieuciążliwa działalność" może być usytuowana w danym terenie. Stąd częste przypadki lokalizowania w jednorodzinnej zabudowie mieszkaniowej np. zakładów ślusarskich, stolarskich itp.

W ostatnich latach coraz mocniej narasta problem wynikający z uruchamiania obiektów gastronomicznych i usługowo-handlowych w zwartej zabudowie mieszkaniowej lub jej bliskim sąsiedztwie. Decyzje o ich lokalizacji podejmowane są przez organy nadzoru budowlanego bez opinii służb ochrony środowiska. Urządzenia wentylacyjno-klimatyzacyjne obsługujące powstałe obiekty lokalizowane są przeważnie we wnętrzach blokowych, niejednokrotnie na elewacjach budynków. Sytuacje takie są źródłem licznych skarg napływających do WIOŚ.

Podsumowanie Poprzednia stronaPoprzedni podrozdział Następny podrozdziałNastępna strona

Prezentowane wyniki badań, analiz i ocen hałasu w środowisku nie tworzą całościowego obrazu klimatu akustycznego na terenie Wrocławia. Stanowi to konsekwencję przyjętej procedury działań w ramach monitoringu hałasu (rok po roku zbierane są dane na temat sytuacji akustycznej innych obszarów miasta, co powoduje kumulatywny przyrost wiedzy). Dotychczasowa praca i wiedza w tym zakresie umożliwia sprecyzowanie kilku wniosków o charakterze ogólnym.

Summary Poprzednia stronaPoprzedni podrozdział Następny podrozdziałNastępna strona

The main source of noise pollution in Wrocław is communication. The threat posed by this type of pollution is general and continuously affects ever-larger number of inhabitants. The acoustical environment worsens systematically and appears on more and more communication routes. This process is caused by increase of traffic volume and decrease of quality of roads and tram tracks. Based on the conducted measurements it has been established that the greatest threat of street noise pollution appears in central sections of the city with highest traffic levels and compact building developments located close to the streets as well as within housing estates with similar design. The most strenuous are streets that, at the same time, function as national and voivodship level roads. These streets are characterised not only by higher traffic levels over twenty-four hours period but also by high level of lorries moving goods during night time. Considerably smaller is range of noise influence originating from industrial and service objects. This type of noise is, however, especially arduous for those living in vicinity of its sources and as such it is a reason for numerous complaints.

Literatura

  1. Koszarny Z., Wpływ hałasu na zdrowie człowieka, Ekopartner, maj 1999.
  2. Green Paper on Future Noise Policy (COM(96)540 final). Przyszła Polityka Hałasowa – Zielony Dokument, Komisja Europejska Bruksela, listopad 1996.
  3. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. nr 62, poz. 627).
  4. Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1998 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. nr 66, poz. 436).
  5. Propozycja dyrektywy UE dotyczącej oceny i zarządzania hałasem środowiskowym opublikowanej pod symbolem (COM/2000/468 final) (Directive of The European Parliament and of the Council – relating to the Assessment and Managment of Environmental Noise, Brussels, 26. 07. 2000).
  6. Koszarny Z., Zdrowotne problemy hałasu środowiskowego a normalizacja, PZH.
  7. Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Program ochrony środowiska przed uciążliwością hałasu, Warszawa, kwiecień 1997.
  8. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Wrocław, Biuro Rozwoju Wrocławia 1997.
  9. Engel Z., Zabezpieczenia przeciwhałasowe w środowisku, Ekopartner, maj 1999.
  10. Rudno-Rudzińska B., Rudno-Rudziński K., Klimat akustyczny w mieście i zasady jego kształtowania, Ekopartner, maj 1999.
  11. Rada Ministrów, II Polityka Ekologiczna Państwa, Warszawa, czerwiec 2000 r.
  12. Rabiega M., Fengler K., Hałas lotniczy we Wrocławiu, Konferencja Ochrony Środowiska, Hałas przemysłowy i komunikacyjny, Wrocław 19–20 luty 2002.
  13. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 stycznia 2002 r. w sprawie wartości progowych poziomów hałasu (Dz. U. 2002 nr 8, poz. 81).
POPRZEDNIA STRONA GŁÓWNA PDF POCZĄTEK STRONY NASTĘPNA