W. Bena 2001. Dzieje Puszczy Zgorzelecko-OSiecznickiej. FH Agat, Zgorzelec
Monografia przyrodniczo-historyczna fragmentu Borów Dolnośląskich, napsiana z wielkim znawstwem tematu. Zawiera: zwięzłą charakterystykę środowiska przyrodniczego Puszczy, obszerny opis jej historii, zwłaszcza historii gospodarczej - leśnictwa, górnictwa, gospodarki stawowej, zbiór miejcowych legend, portrety znanych ludzi związanych z regionem, opisy historyczne miejscwosci w Puszczy. Książka zawiera nieprzebrane bogactwo materiału faktograficznego; np. danych do historii leśnictwa jest tu mnóstwo. Niewiele kompleksów leśnych w Polsce może poszczycić się opracowaniem na takim poziomie.
Smaczek tej książki to liczne, rozproszone w niej informacje dowodzące, że tzw. "ekologizacja leśnictwa" to zjawisko o rodowodzie... XIX-wiecznym. Już w 1885 r. nadleśniczy Tschepske z Pieńska pisał o pozostawianiu w lesie starych, nadgniłych dębów (200-300 lat) tylko po to, aby owadożerne ptaki miały gdzie mieszkać. W 1092 r. w Zgorzelcu odbył się zjazd Śląskiego Stowarzyszenia Leśników, na którym lasomistrz zgorzelecki Taeger apelował o przebudowe monotonnych drzewostanów sosnowych na sosnowo-świerkowo-debowe oraz o przywrócenie do łsk dawnego sposobu gospodarowania polegającego na wykorzystywaniu naturalnego odnowienia. Pionier nowoczesnego leśnictwa na Łuzycach, zarzadca dóbr osiecznickich, baron Spangenberg, był zagorzałym przeciwnikiem obcych gatunków w lasach, a przywleczoną w 1937 r. robinie akacjowatą nazywał krórko i dosadnie "cholerą".
Kupić można: w interenetowej księgarni LKP