Górzyca. Duża wieś gminna, a dawniej miasteczko. Osada powstała w XIII w. w okolicy brodu przez Odrę. W 1276 r. biskupi lubuscy przenieśli tu biskupstwo z Lubusza i wybudowali katedrę. Biskupstwo górzyckie funkcjonowało przez niecałe 100 lat. Jednak po jego kolejnym przeniesieniu do Fürstenwalde wieś zasłynęła dla odmiany z cudownego obrazu Matki Boskiej, który przez dwa wieki ściągał liczne pielgrzymki, także z Polski. Obraz zniszczyły w okresie reformacji, w 1551 r., wojska brandenburskie. Oprócz instytucji kościelnych wieś zasłynęła z licznych przepraw przez Odrę wojsk próbujących ominąć kostrzyńską twierdzę: w czasie wojny 30-letniej brandenburczycy pobili tu regiment fiński, w 1658 po moście pontonowym pod Górzycą przekraczała Odrę udająca się do Danii 5-tysięczna dywizja Czarnieckiego z udziałem między innymi Jana Chryzostoma Paska. Już od XIII w. osada miała półmiejski charakter, w XIX wieku otrzymała prawa miejskie. Była tu znana fabryka porcelany przemysłowej i skupisko cegielni, na użytek których działały liczne kopalnie gliny w skarpie doliny Odry, ich ślady pozostały do dziś. W 1946 r. Górzycę zdegradowano ponownie do rangi wsi, jednak willowa zabudowa (szczególnie ładny budynek strażnicy WOP) jest pozostałością dawnego, miejskiego charakteru. Cennym zabytkiem jest kościół z XV w., później kilkakrotnie przebudowywany. Na stromych zboczach doliny Odry zachowały się liczne skupienia ciepłolubnych roślin, chronione jako użytki ekologiczne.

Ta strona jest fragmentem przewodnika turystycznego po Parku Krajobrazowym Ujście Warty [Ujście Warty - przewodnik turystyczny; strona główna] [Ujście Warty - strona główna serwisu] [Lubuski Klub Przyrodników - strona główna]