[Opisy gatunków] [Strona główna programu] [Strona główna Lubuskiego Klubu Przyrodników]

Rozmiar: 3922 bajtówViola epipsila Ledeb. - Fiołek torfowy
Rodzina: Violaceae - Fiołkowate
Niem.: Torf Veilchen

Morfologia: Wieloletnia wiotka roślina zielna dorastająca do 15 cm wysokości. Liście zawsze 2, nieco dłuższe niż szersze, od spodu na nerwach słabo, biało owłosione. Dolny liść jest zaokrąglony, górny słabo ściągnięty w tępy wierzchołek. Ogonki liściowe, zwłaszcza w górnej części oskrzydlone. Kwiaty dość duże, niebieskie, o słabej woni. Owocem jest naga torebka.

Biologia: Kwitnie od maja do czerwca. W zapylaniu kwiatów uczestniczą owady - pszczoły. Możliwe jest również samozapylenie.

Ekologia: Rośnie na torfowiskach mszarnych - wysokich i przejściowych. Spotykana w bagiennych lasach i zaroślach olszowych należących do związku Alnion glutinosae.
Jest gatunkiem charakterystycznym dla torfowiska mszarnych i mszarów należacych do rzędu Caricetalia fuscae.
Preferuje siedliska półcieniste i widne, okresowo ocienione, mokre i wilgotne, żyzne (eutroficzne), na glebach gliniastych, organiczno-mineralnych i torfach, o odczynie od kwaśnego do obojętnego (pH od 4,5 do 6,5).

Rozmieszczenie: Gatunek o zasięgu eurosyberyjskim, obejmującym północną Europę i Syberię. Zwarty zasięg tego gatunku w Europie obejmuje całą Skandynawię, Islandię, Danię, północną część Niemiec, północną Polskę, kraje nadbałtyckie (Litwa, Łotwa i Estonia) oraz północną rozległą część Niziny Rosyjskiej. Na rozproszonych stanowiskach występuje w środkowych i wschodnich Niemczech, w zachodniej i południowej Polsce, w Czechach, Słowacji, Austrii i na Bałkanach.
W Polsce występuje rzadko, głównie w północno-wschodniej części kraju, na pozostałych obszarze rzadziej, na rozproszonych stanowiskach. Na terenie RDLP Zielona Góra występuje bardzo rzadko, na pojedynczych stanowiskach.

Uwagi: Fiołek torfowy jest bardzo podobny, zbliżony pokrojem do pospolitego na terenach wilgotnych fiołka błotnego (Viola palustris). Fiołek torfowy ma jednak tylko 2 liście, z których dolny jest zaokrąglony.


(c) Lubuski Klub Przyrodników. Tekst: Jolanta i Paweł Pawlaczyk, ryciny Kinga Gawrońska i Krzysztof Ziarnek.