[Opisy gatunków] [Strona główna programu] [Strona główna Lubuskiego Klubu Przyrodników]

Melica uniflora Retz. - Perłówka jednokwiatowa
Rodzina: Gramineae - Trawy
Niem.: Einblutiges Perlgras

Morfologia: Wieloletnia luźnokępowa trawa, tworząca rozłogi, dorastająca do 50 cm wysokości. Źdźbło (łodyga) gładkie, cienkie z 3-6 liśćmi. Liście żywozielone, płaskie 3-7 mm szerokie. Języczek liściowy obły, krótki, obejmujący dookoła źdźbło, z charakterystycznym szydlastym wyrostkiem na stronie przeciwnej od blaszki. Wiecha luźna, rozpierzchła, skąpokwiatowa, z długimi, nagimi gałązkami skierowanymi w górę. Kłoski 1-kwiatowe.
Owocem jest ziarniak.

Biologia: Kwitnie od maja do czerwca. Nasiona są roznoszone przez mrówki.

Ekologia: Rośnie w żyznych lasach liściastych - głównie w buczynach. Spotykana w lasach dębowo-grabowych i dębowo-bukowych. Gatunek charakterystyczny dla zespołu żyznej buczyny niżowej Galio odorati-Fagetum. Preferuje siedliska umiarkowanie cieniste i półcieniste, świeże, umiarkowanie żyzne i żyzne, gleby piaszczysto-gliniaste, mineralno-próchniczne o małej zawartości węglanu wapnia w podłożu. Najliczniejsze skupienia tworzy w lukach w drzewostanie (luki w buczynach) oraz w miejscach prześwietlonych.

Rozmieszczenie: Gatunek o zasięgu środkowoeuropejskim, obejmującym zachodnią, środkową i południową część Europy, omijając półwysep Iberyjski, północną Skandynawię i Rosję. Znane są rozproszone stanowiska z terenów Małej Azji, Kaukazu i Afryki północnej. Uważany za element florystyczny subatlantycko-subśródziemnomorski. W Polsce występuje w granicach zwartego zasięgu buka (Fagus sylvatica), głównie na niżu w północnej i zachodniej części kraju oraz w niższych położeniach górskich i na pogórzu.
Na terenie Ziemi Lubuskiej występuje np. w żyznych buczynach w rejonie Łagowa i Szprotawy. W literaturze podawane są stanowiska z rejonu Krosna Odrzańskiego, Szprotawy, Żagania i Żar.

(c) Lubuski Klub Przyrodników. Tekst: Jolanta i Paweł Pawlaczyk, ryciny Kinga Gawrońska i Krzysztof Ziarnek.