[Opisy gatunków] [Strona główna programu] [Strona główna Lubuskiego Klubu Przyrodników]

Lycopodium annotinum L. - Widłak jałowcowaty
Rodzina: Lycopodiaceae - Widłakowate
Niem.: Sprossender Barlapp

Morfologia: Zimozielona "krzewinka", o płożących się pędach i widlastych wzniesionych gałązkach dorastająca do 1 m długości. Charakterystyczne ciemnozielone, sztywne gałązki wzniesione sa pionowo. Liście równowąskolancetowate, na szczycie zaostrzone, skrętoległe, odstają od łodygi prawie poziomo. Kłosy zarodnionośne osadzone są pojedynczo na szczytach ulistnionych pędów.

Biologia: Dojrzewanie zarodników następuje od lipca do września. Przedrośla widłaków żyją w symbiozie z grzybami. Rozwój tych roślin jest bardzo powolny, mogą żyć w ziemi do 20 lat.

Ekologia: Rośnie w cienistych, wilgotnych borach sosnowych i lasach mieszanych. Spotykany w borach bagiennych, brzezinach bagiennych, w lasach na obrzeżach torfowisk mszarnych oraz w kwaśnych buczynach. Preferuje siedliska cieniste i umiarkowanie cieniste, świeże i wilgotne, ubogie, gleby gliniasto-piaszczyste i gliniaste, mineralno-próchniczne i organiczno-mineralne, o kwaśnym odczynie. Poważnym zagrożeniem dla tego gatunku jest osuszanie siedlisk i prześwietlanie lasów, gdyż na skutek zwiększonego dopływu światła zamiera.

Rozmieszczenie: Gatunek o zasięgu okołobiegunowym (cirkumpolarnym) obejmującym Europę, Azję i Amerykę Północną. Występuje w północnej i środkowej Europie. Zwarty zasięg występowania rozciąga się od północnej Skandynawii po Alpy i północne Apeniny na południu i dalej przez Bałkany po Karpaty.
W Polsce występuje często na niżu i w niższych położeniach górskich. Na terenie RDLP Zielona Góra występuje dość często, na całym obszarze.

Uwagi: Podlega ścisłej ochronie gatunkowej. Roślina trująca i lecznicza. W przeszłości dojrzałe zarodniki wykorzystywane były w przemyśle. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa lycos + podion = wilcza łapka.

(c) Lubuski Klub Przyrodników. Tekst: Jolanta i Paweł Pawlaczyk, ryciny Kinga Gawrońska i Krzysztof Ziarnek.