[Opisy gatunków] [Strona główna programu] [Strona główna Lubuskiego Klubu Przyrodników]


Rozmiar: 8860 bajtówLathyrus vernus (L.) Bernh. - Groszek wiosenny
Rodzina: Leguminosae - Motylkowate
Synonimy: Orobus vernus L.
Niem.: Fruhlings Platterbse

Morfologia: Wieloletnia roślina zielna dorastająca do 40 cm wysokości. Łodyga zielona, naga, czterokanciasta, wzniesiona i nierozgałęziona. Liście z 2-4 parami jajowatych lub podługowatolancetowatych liśtków, na szczycie zaostrzonych, od spodniej strony jasnozielonych i lśniących. Listki duże, dochodzące do 7 cm długości i 3 cm szerokości. Przylistki jajowatolancetowate, w nasadzie strzałkowate. Kwiatostan - 3-8 kwiatkowe grono, osadzone na długiej szypułce. Kwiaty początkowo czerwone, rzadziej białe, pod koniec okresu kwitnienia niebieskie. W czasie długich deszczy kwiaty zmieniają barwę na różową.
Owocem jest wydłużony i spłaszczony, brązowy strąk, długości do 6 cm.

Biologia: Kwitnie od końca kwietnia do początków czerwca. Zapylenia dokonują trzmiele. Budowa kwiatu uniemożliwia samozapylenie. Kwiaty groszku wiosennego starzejąc się, zmieniają barwę kwiatów podobnie jak kwaity u groszka skrzydlastego. Dojrzałe strąki groszku wiosennego pękają na dwie części, które skręcają się gwałtownie i wyrzucają nasiona na znaczne odległości.

Ekologia: Rośnie w żyznych, cienistych lasach liściastych - w żyznych i kwaśnych buczynach, lasach dębowo-bukowych, w grądach i świetlistych dąbrowach. Preferuje siedliska półcieniste i cieniste, świeże, żyzne, związane z zasobnymi glebami piaszczysto-gliniastymi, mineralno-próchnicznymi bogatymi w węglan wapnia.

Rozmieszczenie: Gatunek o zasięgu eurosyberyskim. Występuje w prawie całej Europie, z wyjątkiem północnej Skandynawii, Wielkiej Brytanii i Półwyspu Iberyjskiego. Na wschodzie występuje od Kaukazu przez Azję Mniejszą po środkową Syberię.
W Polsce występuje często na całym obszarze na niżu i w górach po piętro regla dolnego. Na terenie RDLP Zielona Góra występuje dość często w żyznych lasach liściastych na całym obszarze.

Uwagi: Groszek wiosenny, podobnie jak inne gatunki z rodziny motylkowatych (Leguminosae) żyją w symbiozie z bakteriami brodawkowatymi z rodzaju Rhizobium, żyjącymi w specjalnych brodawkach wytworzonych na korzeniach.


(c) Lubuski Klub Przyrodników. Tekst: Jolanta i Paweł Pawlaczyk, ryciny Kinga Gawrońska i Krzysztof Ziarnek.