USTAWA

z dnia 18 grudnia 2003 r.

o ochronie roślin

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. Ustawa reguluje sprawy:

Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

Rozdział 2

Ochrona roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi

Art. 3. 1. Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwana dalej "Inspekcją", przeprowadza obserwacje i kontrole roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów w celu ustalenia występowania:

2. W przypadku stwierdzenia wystąpienia organizmów szkodliwych lub podejrzenia ich wystąpienia wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej "wojewódzkim inspektorem":

3. W przypadku stwierdzenia organizmów niekwarantannowych w lasach stosuje się przepisy o lasach.

Art. 4. 1. W przypadku wystąpienia organizmu niekwarantannowego wojewódzki inspektor ocenia stopień zagrożenia roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów.

2. W przypadku stwierdzenia zagrożenia rozprzestrzenienia się organizmu niekwarantannowego lub możliwości wywołania przez niego strat gospodarczych wojewódzki inspektor informuje zainteresowane podmioty, za pośrednictwem dostępnych środków przekazu, o sposobach i terminach zwalczania tego organizmu.

3. Organizmy niekwarantannowe można zwalczać lub ograniczać ich występowanie przez:

Art. 5. 1. Producent prowadzący produkcję roślin z zastosowaniem integrowanej ochrony roślin oraz wykorzystujący w sposób zrównoważony postęp techniczny i biologiczny w uprawie, ochronie roślin i nawożeniu, zwracający szczególną uwagę na ochronę środowiska i zdrowie ludzi, zwaną dalej "integrowaną produkcją", może ubiegać się o poświadczenie jej stosowania.

2. Poświadczeniem stosowania integrowanej produkcji jest certyfikat wydawany przez wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na miejsce prowadzenia upraw, na wniosek producenta roślin.

3. Certyfikat wydaje się, jeżeli producent roślin:

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:

5. Certyfikat wydaje się na okres 12 miesięcy.

6. Wojewódzki inspektor prowadzi ewidencję producentów roślin stosujących integrowaną produkcję.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, jednostki upoważnione do prowadzenia szkoleń w zakresie integrowanej produkcji, programy tych szkoleń, termin ważności zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, zasady dokumentowania działań związanych z integrowaną produkcją oraz sposób i tryb przeprowadzania kontroli upraw prowadzonych zgodnie z zasadami integrowanej produkcji, mając na uwadze zapewnienie przez te jednostki wykwalifikowanej kadry, uzyskanie przejrzystości dokumentowania działań związanych z integrowaną produkcją oraz sprawne i rzetelne przeprowadzanie kontroli.

Art. 6. 1. Organizmy kwarantannowe podlegają obowiązkowi zwalczania i nie mogą być wprowadzane, przemieszczane, hodowane lub przechowywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 33 ust. 1.

2. Wojewódzki inspektor przeprowadza kontrole roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, w tym podłoży, opakowań lub środków transportu, w zakresie występowania organizmów szkodliwych oraz spełnienia wymagań określonych w ustawie, zwane dalej "urzędowymi kontrolami":

3. Urzędowa kontrola roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów na drogach i w środkach transportu jest przeprowadzana we współpracy z Policją i Inspekcją Transportu Drogowego.

4. Urzędowe kontrole przeprowadza się:

5. W przypadku stwierdzenia lub podejrzenia wystąpienia organizmów kwarantannowych wojewódzki inspektor ustala:

- zawiadamiając o tym posiadaczy, Głównego Inspektora i w razie potrzeby innych wojewódzkich inspektorów.

6. Posiadacz jest obowiązany do współdziałania z wojewódzkim inspektorem przy wykonywaniu czynności kontrolnych, o których mowa w ust. 2, 4 i 5.

Art. 7. 1. W przypadku wystąpienia lub podejrzenia wystąpienia organizmów kwarantannowych posiadacz jest obowiązany do:

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ciąży również na osobach, które z racji wykonywania czynności służbowych lub zawodowych posiadają informacje o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia organizmów kwarantannowych.

3. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) informuje niezwłocznie właściwego wojewódzkiego inspektora o otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

Art. 8. 1. W przypadku wystąpienia lub podejrzenia wystąpienia organizmów kwarantannowych, wojewódzki inspektor może, w drodze decyzji, na koszt podmiotu:

3. Organy administracji rządowej i samorządowej, na wniosek wojewódzkiego inspektora, udostępniają nieodpłatnie dane niezbędne do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, oraz do przeprowadzania urzędowej kontroli, oraz działań, o których mowa w art. 6 ust. 5.

4. W przypadku przeniesienia posiadania roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wojewódzki inspektor nakłada na nowego posiadacza, w drodze decyzji, obowiązki określone dla dotychczasowego posiadacza w decyzji, o której mowa w ust. 1. W decyzji tej wojewódzki inspektor może określić inny termin wykonania tych obowiązków.

5. W przypadku szczególnego zagrożenia roślin przez organizmy kwarantannowe minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić na obszarze całego kraju lub jego części nakazy lub zakazy, o których mowa w ust. 1, określając zakres obowiązków i terminy ich realizacji.

Art. 9. Przepisy art. 6 ust. 2-6, art. 7 ust. 1 pkt 2 i art. 8 stosuje się odpowiednio do organizmów niekwarantannowych, mając na uwadze ujednolicenie podejmowanych w tym zakresie działań na terytorium Wspólnoty.

Art. 10. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, może określić szczegółowe sposoby postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzeniania się niektórych organizmów szkodliwych, w tym:

- mając na uwadze przepisy Unii Europejskiej w zakresie zwalczania niektórych organizmów szkodliwych.

2. Przy określaniu obowiązków wynikających z przepisów wydanych na podstawie ust. 1 wojewódzki inspektor, wydając decyzję, stosuje odpowiednio art. 8 ust. 1-4.

Art. 11. 1. W przypadku szczególnego zagrożenia przez organizmy kwarantannowe lub w przypadku wystąpienia organizmu szkodliwego, który nie występował dotychczas na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a który może spowodować znaczne lub całkowite zniszczenie roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, Główny Inspektor, na wniosek posiadacza, zaopiniowany przez wojewódzkiego inspektora, może, w drodze decyzji, ze środków budżetowych, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa:

- biorąc pod uwagę wystąpienie organizmu szkodliwego, charakteryzującego się szczególną szkodliwością, oraz wysokość strat spowodowanych jego wystąpieniem.

2. Przy wydatkowaniu środków na cele, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.

Art. 12. 1. Rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, które są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe, mogą być wprowadzane lub przemieszczane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, które są wyprowadzane z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państw trzecich.

3. Zakazuje się wprowadzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów pochodzących z państw trzecich, w których istnieje duże ryzyko porażenia przez organizmy kwarantannowe, z zastrzeżeniem art. 33 ust. 1.

4. Przepisy ust. 1 nie dotyczą roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów przemieszczanych tranzytem między państwami trzecimi przez terytorium Wspólnoty, bez zmiany ich statusu celnego, jeżeli nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się organizmów kwarantannowych.

5. Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy podmiotów:

6. Jeżeli nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się organizmów szkodliwych, wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy przemieszczania małych ilości roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów przeznaczonych do użycia przez posiadacza lub odbiorcę na własne niezarobkowe potrzeby lub do konsumpcji w czasie transportu.

Art. 13. 1. Decyzję w sprawie wpisu do rejestru przedsiębiorców, na wniosek zainteresowanego podmiotu, wydaje wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę tego podmiotu, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być również złożony przed dokonaniem granicznej kontroli fitosanitarnej za pośrednictwem wojewódzkiego inspektora, właściwego dla punktu wwozu, przez podmiot wprowadzający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty z państw trzecich.

3. W przypadku podmiotów wprowadzających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty z państw trzecich i niemających miejsca zamieszkania albo siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje wojewódzki inspektor właściwy dla punktu wwozu.

4. Wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców zawiera:

5. Rejestr przedsiębiorców zawiera:

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których podmiot jest zwolniony z obowiązku wpisu do rejestru przedsiębiorców, jeżeli nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych, mając na uwadze przepisy Unii Europejskiej w zakresie rejestracji producentów.

Art. 14. 1. Podmioty wpisane do rejestru przedsiębiorców są obowiązane do:

2. Wojewódzki inspektor, co najmniej raz w roku, przeprowadza u podmiotów wpisanych do rejestru przedsiębiorców urzędową kontrolę w zakresie zdrowotności roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów oraz spełnienia wymagań określonych w ust. 1.

3. W przypadku niedopełnienia obowiązków określonych w ust. 1, wojewódzki inspektor może:

4. Podmiot, który został wykreślony z rejestru przedsiębiorców, może ponownie wystąpić z wnioskiem o wpis do tego rejestru w zakresie działalności, co do której stwierdzono niedopełnienie obowiązków lub uchybienia, nie wcześniej jednak niż po upływie 6 miesięcy od dnia wydania decyzji o wykreśleniu z rejestru, jeżeli przepisy o nasiennictwie nie określają innych terminów w tym zakresie.

Art. 15. 1. Rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, które są wprowadzane lub przemieszczane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe i stwarzają niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania się tych organizmów, powinny być zaopatrzone w:

2. Przepisy ust. 1 nie dotyczą roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów przewożonych tranzytem między państwami trzecimi przez terytoria Wspólnoty, bez zmiany ich statusu celnego, jeżeli nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, dokumenty lub sposoby oznakowania, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w które powinny być zaopatrzone wskazane rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, mając na uwadze wymagania określone w przepisach Unii Europejskiej w zakresie zaopatrywania roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów w odpowiednie dokumenty lub oznakowania.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, obowiązek zaopatrzenia określonych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, szczególnie podatnych na porażenie przez organizmy niekwarantannowe, w dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, mając na uwadze podatność roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów na porażenie przez organizmy niekwarantannowe i niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania się tych organizmów.

5. Przepisy ust. 1 nie dotyczą niewielkich ilości roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, jeżeli są one przeznaczone do użycia przez posiadacza lub odbiorcę na własne niezarobkowe potrzeby, oraz roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów przemieszczanych na terenie powiatu przez podmioty określone na podstawie art. 13 ust. 6.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, dopuszczalną ilość roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, o których mowa w ust. 5, mając na względzie możliwość rozprzestrzeniania się organizmów kwarantannowych.

7. Jeżeli rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, szczególnie podatne na organizmy kwarantannowe, są przemieszczane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wyprowadzenia do państwa trzeciego, wojewódzki inspektor wydaje świadectwo fitosanitarne, jeżeli takie świadectwo jest wymagane przez dane państwo trzecie lub przez państwo trzecie, przez które rośliny, produkty roślinne lub przedmioty są przemieszczane.

8. Wojewódzki inspektor wydaje również świadectwo fitosanitarne dla roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, które nie są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe i które nie stwarzają niebezpieczeństwa rozprzestrzeniania się tych organizmów, jeżeli takie świadectwo jest wymagane przez państwo trzecie, do którego są one wyprowadzane z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przez które są one przemieszczane.

Art. 16. 1. Paszport roślin wydaje się, jeżeli rośliny, produkty roślinne lub przedmioty są przemieszczane:

2. Paszport roślin wydaje, na wniosek podmiotu wpisanego do rejestru przedsiębiorców, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce prowadzenia uprawy, wytwarzania, składowania lub przechowywania roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów lub miejsce zakończenia granicznej kontroli fitosanitarnej tych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów pochodzących z państwa trzeciego. Paszport roślin wydaje się na formularzach udostępnianych przez Głównego Inspektora.

3. Wniosek o wydanie paszportu roślin zawiera:

4. Paszport roślin wydaje się dla roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wolnych od organizmów kwarantannowych i spełniających wymagania specjalne.

5. Wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, odmawia wydania paszportu roślin, jeżeli nie są spełnione warunki, o których mowa w ust. 4.

6. Paszport roślin zawiera następujące informacje:

7. Informacje, jakie powinien zawierać paszport roślin, umieszcza się na:

8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 2 i 3, na etykiecie umieszcza się informacje, o których mowa w ust. 6 pkt 1-5, a na dokumencie handlowym towarzyszącym roślinom, produktom roślinnym lub przedmiotom - wszystkie informacje wymienione w ust. 6.

9. Etykieta powinna być przytwierdzona do roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów albo ich opakowań, lub przewożących je środków transportu.

10. Numer partii roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, o którym mowa w ust. 6 pkt 5, powinien umożliwić identyfikację pochodzenia i przemieszczania się tych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów.

11. Informacje zawarte w paszporcie roślin powinny być w nim zamieszczone w sposób trwały, drukowanymi literami w języku polskim lub w języku innego państwa członkowskiego i nie mogą zawierać żadnych skreśleń i poprawek.

12. Wydawanie paszportu roślin przez wojewódzkiego inspektora podlega opłacie.

13. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia:

- mając na względzie ujednolicenie wystawianych paszportów na terytorium Wspólnoty.

14. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, organizmy niekwarantannowe, od których powinny być wolne rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, aby mogły być one zaopatrzone w paszport roślin, mając na względzie szkodliwość tych organizmów dla roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów.

15. Wojewódzki inspektor może upoważniać podmioty wpisane do rejestru przedsiębiorców do wystawiania paszportów roślin, określając warunki, jakie podmiot powinien spełniać.

Art. 17. 1. W przypadku dzielenia lub łączenia roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów lub w przypadku zmiany zdrowotności roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wydaje się paszport zastępczy.

2. Przy wydawaniu paszportu zastępczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 16, z tym że przy symbolu "RP" wpisuje się dodatkowo numer wpisu podmiotu do rejestru przedsiębiorców z poprzedniego paszportu.

Art. 18. 1. Świadectwo fitosanitarne dla roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wyprowadzanych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państw trzecich wydaje wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce prowadzenia uprawy, wytwarzania lub miejsce składowania, lub miejsce łączenia roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, na wniosek zainteresowanego podmiotu. Świadectwo to wydaje się na formularzach udostępnianych przez Głównego Inspektora.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się w terminie umożliwiającym stwierdzenie, że rośliny, produkty roślinne lub przedmioty spełniają wymagania państwa trzeciego, do którego są przeznaczone lub przez które są przemieszczane.

3. Wniosek o wydanie świadectwa zawiera:

4. W przypadku gdy świadectwo fitosanitarne wydaje wojewódzki inspektor, który nie jest właściwy ze względu na miejsce prowadzenia uprawy lub wytwarzania roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, do wniosku dołącza się zaświadczenie wydane przez wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na miejsce prowadzenia uprawy lub wytwarzania tych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, potwierdzające spełnienie wymagań specjalnych, dotyczących miejsca ich uprawy lub wytwarzania, jeżeli takie wymagania zostały określone w przepisach państwa przeznaczenia lub państwa, przez które są przemieszczane.

5. W przypadku reeksportu do wniosku dołącza się świadectwo fitosanitarne państwa pochodzenia, jeżeli jest ono wymagane przez państwo trzecie, do którego rośliny, produkty roślinne lub przedmioty są przeznaczone, lub państwa, przez które są przemieszczane.

6. Świadectwo fitosanitarne wydaje się po stwierdzeniu, że rośliny, produkty roślinne lub przedmioty spełniają wymagania państwa trzeciego, do którego są przeznaczone lub przez które są przemieszczane.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory świadectw fitosanitarnych dla roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wyprowadzanych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państw trzecich, mając na względzie ujednolicenie wydawanych na terytorium Wspólnoty świadectw fitosanitarnych dla roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów.

Art. 19. 1. Świadectwo fitosanitarne dla roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wprowadzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinno:

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakie powinno spełniać świadectwo fitosanitarne wydane przez właściwy organ państwa trzeciego, mając na uwadze informacje określone w tym zakresie przez Komisję Europejską.

Art. 20. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

- mając na uwadze obowiązujące przepisy Unii Europejskiej w zakresie zdrowia roślin i nasiennictwa.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, organizmy szkodliwe lub rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, do których mogą być stosowane odstępstwa od wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 1, ze wskazaniem zakresu tych odstępstw, mając na względzie zagrożenie fitosanitarne, jakie stanowią te organizmy szkodliwe lub rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, i przepisy Unii Europejskiej w tym zakresie.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, organizmy szkodliwe lub rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, do których stosuje się przepisy ustawy dotyczące organizmów kwarantannowych, wraz ze wskazaniem zakresu, w jakim przepisy te są stosowane, mając na uwadze zagrożenie fitosanitarne, jakie stanowią te organizmy szkodliwe lub rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, i przepisy Unii Europejskiej w tym zakresie.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wykaz państw trzecich lub obszarów tych państw uznanych przez Komisję Europejską za wolne od określonych organizmów szkodliwych lub w których stosowane procedury kontrolne w stosunku do określonych organizmów szkodliwych są uznane za równoważne do stosowanych w Unii Europejskiej.

Art. 21. 1. Wprowadzanie bezpośrednio z państw trzecich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów jest dozwolone przez wyznaczone punkty wwozu, którymi są: lotnisko w przypadku transportu powietrznego, port w przypadku transportu morskiego lub rzecznego, stacja w przypadku transportu kolejowego oraz urząd celny, na obszarze właściwości którego następuje przekroczenie śródlądowej granicy Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku innego rodzaju transportu.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wykaz punktów wwozu, mając na uwadze przepisy Unii Europejskiej w zakresie wymagań dla punktów wwozu.

Art. 22. 1. Wprowadzane z państw trzecich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rośliny, produkty roślinne lub przedmioty podlegają granicznej kontroli fitosanitarnej, jeżeli:

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, określić inne rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, co do których istnieje obowiązek granicznej kontroli fitosanitarnej, oraz zakres informacji, które powinny być przekazywane przy zgłaszaniu do tej kontroli, mając na uwadze zagrożenie fitosanitarne, jakie mogą stanowić rośliny, produkty roślinne lub przedmioty w związku z przenoszeniem przez nie organizmów szkodliwych.

3. Granicznej kontroli fitosanitarnej podlegają również środki transportu oraz opakowania, w których są przewożone rośliny, produkty roślinne lub przedmioty podlegające tej kontroli.

4. Granicznej kontroli fitosanitarnej nie podlegają rośliny, produkty roślinne lub przedmioty przemieszczane tranzytem między państwami:

- jeżeli nie istnieje zagrożenie rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych.

5. W razie konieczności przeładunku przemieszczanych tranzytem roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów ich posiadacz jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym wojewódzkiego inspektora, na którego obszarze właściwości działania ma nastąpić przeładunek.

Art. 23. 1. Podmiot wprowadzający rośliny, produkty roślinne lub przedmioty podlegające granicznej kontroli fitosanitarnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez określony punkt wwozu jest obowiązany do zgłoszenia ich do kontroli wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu dla tego punktu wwozu oraz do współdziałania w trakcie przeprowadzania tej kontroli.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb zgłaszania roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów do granicznej kontroli fitosanitarnej, mając na względzie ujednolicenie sposobu postępowania przy przeprowadzaniu granicznej kontroli fitosanitarnej na terytorium Wspólnoty.

3. Organy celne współpracują z organami przeprowadzającymi graniczną kontrolę fitosanitarną w zakresie tej kontroli, w szczególności informują wojewódzkiego inspektora właściwego dla punktu wwozu o wprowadzeniu lub zamiarze wprowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów podlegających granicznej kontroli fitosanitarnej.

4. Granicznej kontroli fitosanitarnej nie podlegają niewielkie ilości roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, jeżeli są przeznaczone do użycia przez posiadacza lub odbiorcę na własne niezarobkowe potrzeby lub do konsumpcji podczas transportu i jeżeli nie istnieje zagrożenie rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne ilości roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, które nie podlegają granicznej kontroli fitosanitarnej, mając na względzie możliwość rozprzestrzeniania się organizmów kwarantannowych wraz z tymi roślinami, produktami roślinnymi lub przedmiotami.

Art. 24. 1. Graniczna kontrola fitosanitarna obejmuje kolejno:

- z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2.

2. Graniczną kontrolę fitosanitarną przeprowadza się w punkcie wwozu, z zastrzeżeniem ust. 3, 4, 6 i 9.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne miejsca niż punkty wwozu, w których przeprowadza się kontrolę tożsamości lub kontrolę zdrowotności określonych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, w tym wykaz roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, wraz ze wskazaniem państw, w których rozpoczęto przeprowadzanie granicznej kontroli fitosanitarnej, mając na względzie prawidłowe przeprowadzenie kontroli tożsamości lub zdrowotności roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów i wymagania Unii Europejskiej w tym zakresie.

4. Kontrola tożsamości lub kontrola zdrowotności określonych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów może być przeprowadzana w miejscu innym niż określone w ust. 2 i 3, zatwierdzonym przez Głównego Inspektora zgodnie z przepisami Unii Europejskiej w tym zakresie.

5. Decyzję w sprawie zatwierdzenia miejsca, o którym mowa w ust. 4, Główny Inspektor wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu, po sprawdzeniu, czy miejsce to spełnia warunki zapewniające przeprowadzenie kontroli tożsamości lub kontroli zdrowotności.

6. W przypadku zawarcia stosownej umowy między Komisją Europejską a państwem trzecim kontrola zdrowotności może odbywać się w tym kraju trzecim.

7. Kontrolę tożsamości lub kontrolę zdrowotności w miejscach, o których mowa w ust. 3 i 4, przeprowadza się po wyrażeniu zgody przez wojewódzkiego inspektora właściwego dla punktu wwozu lub właściwy organ innego państwa członkowskiego wykonujący czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

8. Wojewódzki inspektor właściwy dla punktu wwozu wyraża zgodę, o której mowa w ust. 7, jeżeli przesyłka lub partia roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wraz z opakowaniem lub środkiem transportu spełniają wymagania w zakresie zapobiegania rozprzestrzenianiu się organizmów szkodliwych. Wyrażając zgodę, wojewódzki inspektor określa miejsce lub państwo członkowskie, w którym zostanie dokonana kontrola tożsamości lub kontrola zdrowotności.

9. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, sposób wyrażenia zgody na dokonywanie kontroli tożsamości lub kontroli zdrowotności w innych miejscach niż punkt wwozu, mając na uwadze ujednolicenie działań w zakresie tej kontroli.

10. Kontrolę tożsamości lub kontrolę zdrowotności w miejscach, o których mowa w ust. 3 i 4, przeprowadza wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli.

11. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie powinny spełniać miejsca, w których przeprowadza się graniczną kontrolę fitosanitarną, mając na względzie wymagania organizacyjno-techniczne do przeprowadzenia prawidłowej kontroli tożsamości i kontroli zdrowotności oraz wymagania dla pracowników przeprowadzających graniczną kontrolę fitosanitarną.

12. Główny Inspektor może cofnąć decyzję, o której mowa w ust. 5, w przypadku gdy miejsce to przestało spełniać warunki określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 11.

13. Graniczna kontrola fitosanitarna przesyłki lub partii roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów może obejmować wyłącznie:

Art. 25. Jeżeli w wyniku przeprowadzonych czynności, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1, ustalono, że:

- wojewódzki inspektor właściwy dla punktu wwozu, w drodze decyzji, zakazuje wprowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tej przesyłki lub partii.

Art. 26. 1. Kontrola tożsamości dotyczy przesyłki lub partii roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, w stosunku do których nie została wydana decyzja, o której mowa w art. 25, i polega na sprawdzeniu, czy przesyłka lub partia zawiera rośliny, produkty roślinne lub przedmioty deklarowane w dokumentach towarzyszących przesyłce lub partii.

2. Jeżeli w wyniku kontroli tożsamości stwierdzono, że przesyłka lub partia zawiera rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, których wprowadzanie i przemieszczanie jest zakazane, lub nie można ustalić tożsamości kontrolowanych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, wojewódzki inspektor właściwy dla punktu wwozu, w drodze decyzji, zakazuje wprowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tej przesyłki lub partii.

3. Jeżeli kontrolę tożsamości przeprowadza się w miejscu innym niż punkt wwozu, decyzję, o której mowa w ust. 2, wydaje wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania kontroli.

Art. 27. 1. Kontrola zdrowotności dotyczy przesyłki lub partii roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, w stosunku do których nie została wydana decyzja, o której mowa w art. 26 ust. 2, i polega na sprawdzeniu, czy przesyłka lub partia wraz z opakowaniem lub środkiem transportu:

2. W celu ustalenia, czy są spełnione warunki, o których mowa w ust. 1, organ przeprowadzający kontrolę zdrowotności może pobrać organizmy szkodliwe lub próby roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów do badań laboratoryjnych. Z czynności tych sporządza się protokół.

3. Po przeprowadzeniu kontroli zdrowotności roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów organ przeprowadzający tę kontrolę, w drodze decyzji, stwierdza, że przesyłka lub partia może być wprowadzona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnia warunki, o których mowa w ust. 1.

4. Jeżeli po przeprowadzeniu kontroli zdrowotności nie zostanie potwierdzone, że są spełnione warunki, o których mowa w ust. 1, organ przeprowadzający tę kontrolę, w drodze decyzji:

6. Nakazy przeprowadzenia zabiegów, o których mowa w ust. 4 pkt 2 lit. a, mogą być także wprowadzone, jeżeli podczas przeprowadzania kontroli zdrowotności roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów zostaną wykryte organizmy niekwarantannowe.

7. Rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, po przeprowadzeniu zabiegu odkażania, podlegają ponownej kontroli zdrowotności.

8. W przypadku wydania decyzji, o których mowa w ust. 4, w art. 25 i w art. 26 ust. 2, Główny Inspektor powiadamia niezwłocznie o tym organizację ochrony roślin państwa, z którego pochodzą lub są przywożone przesyłki lub partie roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, lub Komisję Europejską.

Art. 28. 1. Działania, o których mowa w art. 22 ust. 1 i 3, art. 23 ust. 1, art. 24 ust. 1, art. 25, art. 26 ust. 1 i 2 oraz art. 27, mogą być podjęte w stosunku do:

- jeżeli istnieje zagrożenie wprowadzenia lub rozprzestrzenienia się tych organizmów, mogące spowodować straty gospodarcze.

2. Działania, o których mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor podejmuje w uzgodnieniu z Głównym Inspektorem.

3. W razie uzasadnionego niebezpieczeństwa wprowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej organizmów szkodliwych, mogących stanowić zagrożenie dla upraw, minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Inspektora, może zakazać, w drodze rozporządzenia, wprowadzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określonych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów z określonych państw.

Art. 29. 1. Decyzjom, o których mowa w art. 25, art. 26 ust. 2, art. 27 ust. 3 i 4 oraz art. 28 ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

2. Po wydaniu decyzji, o których mowa w art. 25, art. 26 ust. 2 i art. 27 ust. 4 pkt 1, wojewódzki inspektor unieważnia świadectwo fitosanitarne lub inny wymagany dokument towarzyszący przesyłce lub partii roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, przez ostemplowanie awersu dokumentu, w widocznym miejscu, trójkątnym stemplem w kolorze czerwonym z napisem "dokument unieważniony" i nazwą organu Inspekcji oraz datą unieważnienia.

3. Do czasu zakończenia granicznej kontroli fitosanitarnej oraz przy wykonywaniu decyzji, o których mowa w art. 25, art. 26 ust. 2, art. 27 ust. 4 oraz art. 28 ust. 1, rośliny, produkty roślinne lub przedmioty znajdują się pod nadzorem organu celnego.

4. Organ celny może nadać przesyłce lub partii roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów jedną z następujących procedur celnych:

- jeżeli została zakończona graniczna kontrola fitosanitarna i wydana decyzja, o której mowa w art. 27 ust. 3.

Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, których kontrola tożsamości lub kontrola zdrowotności może być przeprowadzona w miejscu zatwierdzonym przez Głównego Inspektora, oraz warunki, jakie powinno spełniać to miejsce, mając na uwadze prawidłowe przeprowadzenie kontroli tożsamości i kontroli zdrowotności tych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, szczegółowy sposób przeprowadzania granicznej kontroli fitosanitarnej oraz wymagania, jakie powinna spełniać przesyłka lub partia roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, wraz z opakowaniem lub środkiem transportu, aby nie istniało zagrożenie rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych podczas przemieszczania do tego miejsca.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzania granicznej kontroli fitosanitarnej roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, mając na uwadze ujednolicenie działań w zakresie przeprowadzania tej kontroli na terytorium Wspólnoty.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których nie przeprowadza się kontroli tożsamości lub kontroli zdrowotności, mając na uwadze zmniejszające się ryzyko porażenia tych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów przez organizmy szkodliwe.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakie powinna spełniać przesyłka lub partia roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, opakowania lub środek transportu, aby nie istniało zagrożenie rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych podczas przemieszczania do miejsc wyznaczonych, innych niż punkt wwozu, mając na uwadze ujednolicenie działań w zakresie tej kontroli.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór zawiadomienia o zakwestionowanych roślinach, produktach roślinnych lub przedmiotach, które nie spełniają wymagań określonych w ustawie, przekazywanego do Komisji Europejskiej lub do organizacji ochrony roślin państwa, z którego pochodzą lub są przywożone zakwestionowane rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, mając na uwadze ujednolicenie przekazywanych informacji.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób współpracy między organami Inspekcji a organami celnymi, mając na uwadze prawidłowy sposób prowadzenia czynności kontrolnych.

Art. 31. 1. Rośliny, produkty roślinne lub przedmioty zaopatrzone w świadectwo fitosanitarne wydane przez wojewódzkiego inspektora, a następnie odesłane z państwa trzeciego na skutek zakwestionowania ich zdrowotności, są kierowane do wyznaczonego przez organ celny miejsca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Organ celny i posiadacz mają obowiązek powiadomienia wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na miejsce, o którym mowa w ust. 1, o wprowadzeniu zakwestionowanych roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Po otrzymaniu powiadomienia wojewódzki inspektor, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza niezwłocznie kontrolę roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów.

4. Organ celny kończy prowadzone postępowanie po przeprowadzeniu przez wojewódzkiego inspektora kontroli roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów.

Art. 32. 1. Przeprowadzenie granicznej kontroli fitosanitarnej podlega opłacie.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat za przeprowadzenie granicznej kontroli fitosanitarnej, mając na uwadze pokrycie kosztów związanych z kontrolą dokumentów, kontrolą tożsamości oraz kontrolą zdrowotności roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów.

3. Opłatę, o której mowa w ust. 1, pobiera organ Inspekcji przeprowadzający kontrolę i stanowi ona dochód budżetu państwa.

Art. 33. 1. Organizmy kwarantannowe lub rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, porażone przez te organizmy lub niespełniające wymagań specjalnych, lub których wprowadzanie i przemieszczanie jest zabronione, mogą być - w przypadku roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów wprowadzane lub przemieszczane, a w przypadku organizmów kwarantannowych - przechowywane, hodowane lub wykorzystywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli są przeznaczone na potrzeby:

2. Pozwolenie na prowadzenie prac badawczych, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zwane dalej "pozwoleniem na badania", może być wydane, w drodze decyzji, na wniosek zainteresowanych podmiotów, po stwierdzeniu, że zostały spełnione warunki organizacyjno-techniczne prowadzenia prac badawczych niezbędne do zabezpieczenia przed rozprzestrzenianiem się organizmów kwarantannowych.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

4. Pozwolenie na badania zawiera:

5. Jeżeli w wyniku urzędowej kontroli przeprowadzonej przez wojewódzkiego inspektora zostanie stwierdzone, że podmiot, który uzyskał pozwolenie na badania, nie spełnia warunków organizacyjno-technicznych, o których mowa w ust. 2, Główny Inspektor może:

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki organizacyjno-techniczne, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze zapobieganie rozprzestrzenianiu się organizmów kwarantannowych przy prowadzeniu prac badawczych.

Art. 34. 1. Wprowadzanie i przemieszczanie organizmów kwarantannowych lub roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów, o których mowa w art. 33 ust. 1, jest możliwe na potrzeby podmiotów posiadających pozwolenie na badania albo na potrzeby Inspekcji, jeżeli organizmy kwarantannowe, rośliny, produkty roślinne lub przedmioty zostały zaopatrzone w dokument przewozowy oraz w paszport roślin lub świadectwo fitosanitarne, jeżeli są wymagane; w tym przypadku paszport roślin albo świadectwo fitosanitarne, oprócz informacji określonych odpowiednio w art. 16 ust. 6 albo w art. 19 ust. 1 pkt 1 i 6, powinny zawierać informację o przepisach Unii Europejskiej, na podstawie których organizmy kwarantannowe lub rośliny, produkty roślinne lub przedmioty mogą być wprowadzane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Wprowadzane z państw trzecich organizmy kwarantannowe lub rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, o których mowa w art. 33 ust. 1, podlegają granicznej kontroli fitosanitarnej w zakresie wskazanym w pozwoleniu na badania.

3. Dokument przewozowy, o którym mowa w ust. 1, wydaje Główny Inspektor.

4. Dokument przewozowy zawiera w szczególności:

5. Organizmy kwarantannowe lub rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, o których mowa w art. 33 ust. 1, są wprowadzane lub przemieszczane bezpośrednio i niezwłocznie do miejsca prowadzenia prac badawczych, w sposób zabezpieczający przed rozprzestrzenianiem się organizmów kwarantannowych.

6. Rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, po zakończeniu każdego etapu prac badawczych, mogą być wykorzystane w sposób określony w pozwoleniu na badania, jeżeli kontrola przeprowadzona przez wojewódzkiego inspektora wykaże, że są one wolne od organizmów kwarantannowych oraz nie stanowią zagrożenia dla człowieka, zwierząt lub środowiska.

7. Podmiot prowadzący prace badawcze jest obowiązany informować niezwłocznie wojewódzkiego inspektora o każdym uwolnieniu się organizmu kwarantannowego poza wyznaczone miejsce prowadzenia prac.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia:

- mając na względzie przepisy Unii Europejskiej w zakresie prowadzenia prac naukowo-badawczych z wykorzystaniem organizmów kwarantannowych.

Art. 35. Przepisy art. 33 i 34 stosuje się odpowiednio do organizmów szkodliwych lub roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 2 i 3.

Art. 36. 1. W celu zabezpieczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określonego obszaru przed przedostawaniem się i rozprzestrzenianiem określonych organizmów kwarantannowych może być ustanowiona strefa chroniona.

2. Strefa chroniona może być ustanowiona po przeprowadzeniu przez Inspekcję urzędowej kontroli potwierdzającej, że:

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy, sposób i tryb przeprowadzania urzędowej kontroli roślin, produktów roślinnych lub przedmiotów w celu ustanowienia strefy chronionej i w celu jej utrzymania, mając na uwadze przepisy Unii Europejskiej w zakresie ustanawiania stref chronionych.

4. Strefę chronioną ustanawia na czas oznaczony minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określając:

- mając na uwadze przepisy Unii Europejskiej w zakresie ustanawiania stref chronionych.

5. Rośliny, produkty roślinne lub przedmioty przemieszczane przez strefę chronioną lub w obrębie tej strefy powinny spełniać warunki niezbędne do zabezpieczenia przed rozprzestrzenianiem się organizmów kwarantannowych, ze względu na które ustanowiono tę strefę.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, warunki, o których mowa w ust. 5, mając na uwadze przepisy Unii Europejskiej w zakresie ustanawiania stref chronionych.

Rozdział 3

Dopuszczanie środków ochrony roślin do obrotu oraz substancji aktywnej do stosowania w środkach ochrony roślin

Art. 37. 1. Dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Do obrotu mogą być dopuszczone tylko te środki ochrony roślin, które przy prawidłowym stosowaniu, zgodnie z ich przeznaczeniem, nie stanowią zagrożenia dla zdrowia człowieka, zwierząt lub środowiska, a w szczególności środki ochrony roślin, które nie zawierają substancji aktywnych stwarzających takie zagrożenie lub dla których Komisja Europejska wydała decyzję w sprawie niedopuszczenia ich do stosowania w środkach ochrony roślin.

3. Środki ochrony roślin zawierające substancję aktywną, która może mieć szkodliwy wpływ na zdrowie człowieka, zwierząt lub środowisko, mogą być dopuszczone do obrotu w ograniczonym zakresie.

4. Przepis ust. 1 nie dotyczy środka ochrony roślin wyprodukowanego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i przeznaczonego do stosowania w innym państwie, jeżeli w państwie tym jest on dopuszczony do obrotu.

5. Materiał siewny zawierający środki ochrony roślin dopuszcza się do obrotu tylko wtedy, jeżeli zostało wydane zezwolenie na dopuszczenie tych środków do obrotu i zostały zastosowane zgodnie z ich przeznaczeniem.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa informuje Komisję Europejską i państwa członkowskie o wydaniu zezwolenia na dopuszczenie do obrotu środka ochrony roślin, o którym mowa w ust. 3.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska i ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

- mając na uwadze stwarzane przez nie zagrożenie dla zdrowia człowieka, zwierząt oraz środowiska.

Art. 38. 1. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu wydaje się, jeżeli:

2. Wymóg, aby substancja aktywna była dopuszczona przez Komisję Europejską do stosowania w środkach ochrony roślin, nie dotyczy przypadku, gdy środek ten zawiera substancję aktywną będącą w trakcie oceny związanej z dopuszczeniem jej przez Komisję Europejską do stosowania w środkach ochrony roślin i jeżeli Komisja Europejska wydała decyzję potwierdzającą złożenie wniosku o dopuszczenie substancji aktywnej do stosowania w środku ochrony roślin wraz z wymaganą dokumentacją.

Art. 39. 1. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wystąpić podmiot zajmujący się jego produkcją lub obrotem, zwany dalej "wnioskodawcą", mający miejsce zamieszkania albo siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jednym z państw członkowskich.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

3. Wniosek zawiera:

4. Do wniosku dołącza się:

5. Badania środka ochrony roślin, z wyłączeniem badań skuteczności działania środka ochrony roślin, oraz badania jego substancji aktywnej, o których mowa w ust. 4 pkt 3 i 4, przeprowadza się:

6. Jeżeli środek ochrony roślin zawiera substancję aktywną dopuszczoną do stosowania w środkach ochrony roślin przez Komisję Europejską i substancja ta nie różni się istotnie odnośnie stopnia czystości oraz rodzaju zanieczyszczeń i spełnia wymagania określone w przepisach szczególnych Komisji Europejskiej dla tej substancji, do wniosku dołącza się wyniki badań, informacje, dane oraz oceny dotyczące tożsamości substancji aktywnej określone przez Komisję Europejską.

7. Wyniki badań, informacje, dane oraz oceny, o których mowa w ust. 4 pkt 3 i 4, z wyjątkiem badań skuteczności działania środka ochrony roślin, składa się w języku polskim lub angielskim.

Art. 40. 1. Badania skuteczności działania środka ochrony roślin, o których mowa w art. 39 ust. 4 pkt 4, są przeprowadzane przez jednostki organizacyjne upoważnione, w drodze decyzji, przez Głównego Inspektora.

2. Jednostka organizacyjna może być upoważniona do prowadzenia badań skuteczności środka ochrony roślin, jeżeli spełnia warunki organizacyjno-techniczne zapewniające prawidłowe przeprowadzenie tych badań.

3. Upoważnienie wydawane jest na okres 5 lat.

4. W przypadku gdy upoważniona jednostka organizacyjna przestała spełniać warunki organizacyjne lub techniczne, lub prowadzi badania w sposób niezapewniający odpowiedniej ich jakości, Główny Inspektor nakazuje usunięcie stwierdzonych uchybień lub, w drodze decyzji, cofa upoważnienie do prowadzenia badań skuteczności środka ochrony roślin.

5. Dopuszcza się dołączenie do wniosku, o którym mowa w art. 39 ust. 1, wyników badań przeprowadzonych w innym państwie członkowskim przez jednostki organizacyjne upoważnione na podstawie przepisów właściwych w tym państwie, jeżeli:

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa jest obowiązany powiadomić Komisję Europejską w przypadku nieuznania wyników badań skuteczności działania środka ochrony roślin przeprowadzonych w innym państwie członkowskim lub w przypadku konieczności przeprowadzenia powtórnych badań w zakresie, w jakim wyniki tych badań nie zostały uznane. Minister właściwy do spraw rolnictwa powiadamia Komisję Europejską również o przyczynach nieuznania lub konieczności powtórzenia badań.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki organizacyjno-techniczne, o których mowa w ust. 2, oraz sposób prowadzenia badań skuteczności działania środka ochrony roślin, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej oraz wymagania określone w międzynarodowych standardach Europejsko-Śródziemnomorskiej Organizacji Ochrony Roślin lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wykaz jednostek organizacyjnych upoważnionych do przeprowadzania badań skuteczności działania środka ochrony roślin, z określeniem nazwy jednostki organizacyjnej, jej siedziby i adresu oraz zakresu udzielonego upoważnienia.

Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa może pozwolić na użycie środka ochrony roślin niedopuszczonego do obrotu, przeznaczonego do celów naukowo-badawczych lub do badań związanych z rejestracją tego środka, w ilości niezbędnej do przeprowadzenia tych badań, na wniosek jednostki organizacyjnej prowadzącej badania lub wnioskodawcy.

2. Badania, o których mowa w ust. 1, są prowadzone pod nadzorem Inspekcji.

3. Wniosek o wydanie pozwolenia zawiera:

4. Do wniosku należy dołączyć kartę charakterystyki środka ochrony roślin i kartę charakterystyki substancji aktywnej oraz dowód wpłaty opłaty rejestrowej, o której mowa w art. 59 ust. 1.

5. Jeżeli badania mogą mieć niekorzystny wpływ na zdrowie człowieka, zwierząt lub środowisko, minister właściwy do spraw rolnictwa może zabronić ich przeprowadzenia lub pozwolić na ich przeprowadzenie na określonych warunkach.

6. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:

7. Pozwolenie upoważnia na wprowadzanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej środków ochrony roślin.

Art. 42. 1. Tworzy się Komisję do Spraw Środków Ochrony Roślin, zwaną dalej "Komisją".

2. Komisja jest organem opiniodawczo-doradczym ministra właściwego do spraw rolnictwa.

3. Do zadań Komisji należy:

4. Komisja składa się z siedmiu członków:

5. Członków Komisji powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, z tym że członków Komisji, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3, powołuje i odwołuje odpowiednio na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska i ministra właściwego do spraw zdrowia.

6. Kadencja członków Komisji trwa 4 lata.

7. Komisja działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

8. Miesięczne wynagrodzenie członków Komisji ustala się jako mnożnik 0,5 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw za IV kwartał poprzedzający rok, w którym następuje wypłata wynagrodzenia, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Statystycznego.

9. Zamiejscowym członkom Komisji przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania na zasadach stosowanych przy podróżach służbowych na obszarze kraju pracowników zatrudnionych w państwowych lub samorządowych jednostkach sfery budżetowej.

10. Wynagrodzenie członków Komisji oraz zwrot kosztów podróży i zakwaterowania są wypłacane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa.

Art. 43. 1. Komisja wydaje opinię, o której mowa w art. 38 ust. 1 pkt 6, biorąc pod uwagę oceny i raporty opracowane przez jednostki organizacyjne upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Oceny i raporty, o których mowa w ust. 1, dotyczą:

3. Oceny i raporty opracowują jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, na podstawie przedstawionych przez wnioskodawcę wyników badań, informacji, danych i ocen dotyczących środka ochrony roślin oraz jego substancji aktywnej, potwierdzających spełnienie warunków określonych w art. 38 ust. 1 pkt 1-5.

4. Opracowanie ocen i raportów przez jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, jest dokonywane odpłatnie.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw środowiska upoważni, w drodze rozporządzenia, jednostki organizacyjne do opracowywania ocen i raportów, o których mowa w ust. 2, określając nazwę, siedzibę i adres upoważnionej jednostki organizacyjnej oraz zakres upoważnienia, biorąc pod uwagę potencjał naukowo-badawczy tych jednostek.

Art. 44. 1. Po złożeniu wniosku o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu minister właściwy do spraw rolnictwa, w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku, sprawdza, czy do wniosku zostały dołączone wymagane wyniki badań, informacje, dane i oceny dotyczące środka ochrony roślin oraz jego substancji aktywnej, o których mowa w art. 39 ust. 4 pkt 3.

2. Jeżeli wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu nie spełnia wymogów określonych w ustawie i w przepisach wydanych na jej podstawie lub do wniosku nie zostały dołączone wymagane dokumenty, minister właściwy do spraw rolnictwa wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia braków w terminie miesiąca od dnia otrzymania przez wnioskodawcę wezwania, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków we wskazanym terminie spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

3. Po stwierdzeniu, że wniosek spełnia wymogi określone w ustawie i w przepisach wydanych na jej podstawie i zostały do niego dołączone wszystkie wymagane dokumenty, minister właściwy do spraw rolnictwa:

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa podejmuje decyzję w sprawie wydania zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu w terminie 12 miesięcy od dnia dokonania stwierdzenia, o którym mowa w ust. 3.

5. Jeżeli w czasie trwania postępowania o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu zostanie stwierdzone, że substancja aktywna wchodząca w skład tego środka jest dopuszczona do stosowania w środkach ochrony roślin przez Komisję Europejską, przy czym jest wytwarzana przez innego wnioskodawcę lub inną metodą, niż jest to wskazane w dokumentacji przedstawionej w celu dopuszczenia tej substancji przez Komisję Europejską, minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje Komisji Europejskiej wszystkie dane dotyczące specyfiki wytwarzania tej substancji aktywnej, z uwzględnieniem zanieczyszczeń.

Art. 45. 1. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu zawiera:

2. Klasyfikacji środków ochrony roślin, o której mowa w ust. 1 pkt 4, dokonuje się zgodnie z przepisami o substancjach i preparatach chemicznych, z tym że klasyfikacji pod względem zagrożenia dla pszczół nie dokonuje się dla środków ochrony roślin, których zakres i sposób stosowania wykluczają możliwość zetknięcia się z pszczołami.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące treści etykiety-instrukcji stosowania środka ochrony roślin, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo zdrowia człowieka i zwierząt oraz ewentualny niekorzystny wpływ środka ochrony roślin na środowisko.

Art. 46. 1. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu jest wydawane na okres nie dłuższy niż:

2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być przedłużone na okres nie dłuższy niż kolejne 3 lata, jeżeli nie została zakończona ocena, o której mowa w art. 38 ust. 2.

3. Po upływie terminu ważności zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu środek ten może znajdować się w obrocie do czasu upływu terminu jego ważności, jednak nie dłużej niż przez okres 18 miesięcy.

Art. 47. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa prowadzi rejestr środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu, zwany dalej "rejestrem".

2. Rejestr jest jawny i zawiera:

Art. 48. 1. Jeżeli po wydaniu zezwolenia lub w czasie trwania postępowania o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu zachodzi podejrzenie, że stanowi on zagrożenie dla zdrowia człowieka, zwierząt lub środowiska, minister właściwy do spraw rolnictwa może zażądać od wnioskodawcy dostarczenia, w oznaczonym terminie, wyników dodatkowych badań, informacji, danych oraz ocen dotyczących środka ochrony roślin lub jego substancji aktywnej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze decyzji, zakazać lub ograniczyć obrót lub stosowanie środka ochrony roślin na oznaczony czas, niezbędny do ustalenia zagrożenia.

Art. 49. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa w uzasadnionych przypadkach, na wniosek instytucji państwowych lub naukowych z dziedziny rolnictwa, społeczno-zawodowych organizacji rolników lub izb rolniczych, po uzyskaniu zgody wnioskodawcy wymienionego w art. 39 ust. 1 oraz pozytywnej opinii Komisji, może zezwolić, na czas oznaczony, na stosowanie środka ochrony roślin w roślinach uprawianych na małej powierzchni lub przeciwko organizmom szkodliwym powodującym straty tylko na określonych obszarach, jeżeli zostaną spełnione wymagania określone w art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. d i e.

2. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

3. Do wniosku dołącza się:

4. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydane na wnioskowany okres czasu, nie dłuższy jednak niż data ważności zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu.

Art. 50. 1. Podmioty, które uzyskały zezwolenia, o których mowa w art. 39 ust. 1 i art. 49 ust. 1, są obowiązane do przekazywania ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa wszelkich nowych informacji i danych dotyczących dopuszczonego środka ochrony roślin do obrotu, w zakresie stwarzanego przez ten środek zagrożenia dla zdrowia człowieka, zwierząt lub środowiska.

2. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje niezwłocznie Komisji Europejskiej i państwom członkowskim.

Art. 51. 1. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu albo zezwolenie, o którym mowa w art. 49 ust. 1, może zostać cofnięte na wniosek wnioskodawcy lub w przypadku:

2. W przypadku cofnięcia zezwolenia na dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu albo zezwolenia, o którym mowa w art. 49 ust. 1, minister właściwy do spraw rolnictwa określa w decyzji termin wycofania środka ochrony roślin z obrotu.

Art. 52. 1. Wnioskodawca ubiegający się o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu na okres kolejnych 10 lat powinien złożyć wniosek w terminie 18 miesięcy przed upływem ważności aktualnego zezwolenia.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może przedłużyć ważność zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu na okres niezbędny do przeprowadzenia oceny wyników badań, informacji i danych o środku ochrony roślin oraz substancji aktywnej tego środka.

Art. 53. 1. W przypadku wystąpienia nieprzewidywanego zagrożenia ze strony organizmów szkodliwych, których zwalczanie środkami ochrony roślin znajdującymi się w obrocie jest nieskuteczne, na wniosek zainteresowanego podmiotu, minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia i ministra właściwego do spraw środowiska oraz po uzyskaniu pozytywnej opinii Komisji, może zezwolić na jednorazowe dopuszczenie do obrotu środka ochrony roślin niespełniającego wymagań, o których mowa w art. 38, na okres nie dłuższy niż 120 dni.

2. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, określa się szczegółowe warunki, zakres stosowania i ilość środka ochrony roślin, uwzględniając w szczególności rodzaj zagrożenia, miejsce wystąpienia zagrożenia i właściwości środka ochrony roślin.

3. O wydaniu zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rolnictwa informuje Komisję Europejską i państwa członkowskie.

4. Przedłużenie okresu, o którym mowa w ust. 1, wydanie ponownego zezwolenia lub cofnięcie zezwolenia następuje na warunkach określonych w decyzji Komisji Europejskiej.

Art. 54. Minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje Komisji Europejskiej i państwom członkowskim:

Art. 55. 1. Z wnioskiem o dopuszczenie substancji aktywnej do stosowania w środkach ochrony roślin przez Komisję Europejską może wystąpić producent środka ochrony roślin lub substancji aktywnej, mający siedzibę na terytorium jednego z państw członkowskich.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do ministra właściwego do spraw rolnictwa lub innego właściwego organu w tych sprawach w innym państwie członkowskim.

3. Do wniosku dołącza się:

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje wniosek wraz z dołączoną do niego dokumentacją, o której mowa w ust. 3, Komisji Europejskiej i państwom członkowskim.

Art. 56. 1. Wyniki badań, informacje, dane oraz oceny dotyczące substancji aktywnej nie mogą być wykorzystywane przy rozpatrywaniu wniosków innych wnioskodawców o dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu przez okres:

2. Jeżeli okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, kończy się wcześniej niż okres przewidywany w ust. 1 pkt 1, wówczas okres 5-letni przedłuża się w taki sposób, aby zakończył się w tym samym dniu, co okres 10-letni.

3. Przepisy ust. 1 nie dotyczą wnioskodawców, którzy przedstawią upoważnienie pierwszego wnioskodawcy do wykorzystania wyników badań, informacji, danych oraz ocen dotyczących środka ochrony roślin i jego substancji aktywnej.

Art. 57. 1. Wyniki badań, informacje, dane oraz oceny dotyczące środka ochrony roślin nie mogą być wykorzystywane przy rozpatrywaniu wniosków innych wnioskodawców w okresie 10 lat od dnia wydania pierwszego zezwolenia na dopuszczenie do obrotu środka ochrony roślin w jednym z państw członkowskich, jeżeli zezwolenie to zostało wydane po dopuszczeniu przez Komisję Europejską substancji aktywnej tego środka do stosowania w środkach ochrony roślin.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy wnioskodawców, którzy przedstawią upoważnienie pierwszego wnioskodawcy do wykorzystania wyników badań, informacji, danych oraz ocen dotyczących środka ochrony roślin i jego substancji aktywnej.

3. Wnioskodawca ubiegający się o wydanie zezwolenia na dopuszczenie do obrotu środka ochrony roślin zawierającego substancję aktywną dopuszczoną do stosowania w środkach ochrony roślin przez Komisję Europejską, przed rozpoczęciem badań na zwierzętach kręgowych jest obowiązany do uzyskania informacji od ministra właściwego do spraw rolnictwa:

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa przekazując informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 2, podaje pierwszemu wnioskodawcy nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy ubiegającego się o wydanie zezwolenia.

5. Wnioskodawca występuje do pierwszego wnioskodawcy o udostępnienie wyników badań przeprowadzonych na zwierzętach kręgowych.

Art. 58. 1. Na uzasadniony wniosek wnioskodawcy informacje handlowe lub informacje dotyczące procesu produkcji mogą stanowić informacje niejawne, stosownie do przepisów o ochronie informacji niejawnych.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy:

3. Jeżeli wnioskodawca ujawni informacje, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany poinformować o tym ministra właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 59. 1. Czynności związane z wydaniem decyzji w sprawie środków ochrony roślin oraz substancji aktywnych, o których mowa w art. 38 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 49 ust. 1, art. 53 ust. 1 i art. 55 ust. 1, podlegają opłacie rejestrowej.

2. Opłata rejestrowa stanowi dochód budżetu państwa.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty rejestrowej, biorąc pod uwagę czas trwania postępowania administracyjnego oraz koszt użytych materiałów.

Art. 60. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:

- mając na względzie przepisy Unii Europejskiej w zakresie dokonania właściwej oceny środka ochrony roślin i substancji aktywnej pod względem spełniania wymagań przez ten środek ochrony roślin i substancję aktywną.

Rozdział 4

Obrót i stosowanie środków ochrony roślin

Art. 61. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą być wprowadzane środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu, których okres ważności w dniu przywozu wynosi co najmniej 18 miesięcy, zaopatrzone w etykiety-instrukcje stosowania w języku polskim.

Art. 62. 1. W obrocie mogą znajdować się środki ochrony roślin wyłącznie w oryginalnych, szczelnie zamkniętych opakowaniach.

2. Na opakowaniu środka ochrony roślin umieszcza się, w sposób trwały, etykietę-instrukcję stosowania zawierającą informacje wykonane w sposób czytelny i trwały.

3. Na opakowaniu wprowadzanego do obrotu materiału siewnego zawierającego środek ochrony roślin zamieszcza się:

4. Termin upływu ważności środka ochrony roślin może być, na wniosek zainteresowanego podmiotu, przedłużony przez jednostkę, o której mowa w art. 39 ust. 5 pkt 1, po przeprowadzeniu badań stwierdzających przydatność danego środka ochrony roślin do zastosowania zgodnego z przeznaczeniem; koszty badania ponosi zainteresowany podmiot.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić termin zaktualizowania etykiet-instrukcji stosowania znajdujących się w obrocie środków ochrony roślin, w decyzji zmieniającej zezwolenie na dopuszczenie tego środka do obrotu, jeżeli zmiana zezwolenia związana jest z zagrożeniem bezpieczeństwa dla ludzi, zwierząt lub środowiska.

Art. 63. 1. Środki ochrony roślin mogą być używane do zaprawiania materiału siewnego, jeżeli zostały dopuszczone do obrotu i są stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem.

2. Materiał siewny zaprawiony środkami ochrony roślin może być stosowany tylko do siewu lub sadzenia.

Art. 64. 1. Prowadzenie konfekcjonowania lub obrotu środkami ochrony roślin wymaga uzyskania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Zezwolenie na prowadzenie konfekcjonowania lub obrotu środkami ochrony roślin wydaje, na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przedsiębiorcy.

3. Przepis ust. 1 nie dotyczy producentów środków ochrony roślin, którzy uzyskali zezwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa na dopuszczenie danego środka ochrony roślin do obrotu.

4. Przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, powinien posiadać pomieszczenia dostosowane do prowadzenia wnioskowanej działalności.

5. Konfekcjonowanie środków ochrony roślin można prowadzić za zgodą przedsiębiorcy, który uzyskał zezwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa na dopuszczenie danego środka ochrony roślin do obrotu i po uzgodnieniu z nim rodzaju opakowań.

6. Czynności związane z konfekcjonowaniem lub obrotem środkami ochrony roślin mogą wykonywać wyłącznie osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie obrotu i konfekcjonowania środków ochrony roślin i posiadają aktualne zaświadczenie o ukończeniu tego szkolenia.

Art. 65. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie konfekcjonowania lub obrotu środkami ochrony roślin zawiera:

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

3. Opinie, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wydają odpowiednio organy Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska, Państwowej Straży Pożarnej i Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

4. Jeżeli konfekcjonowanie lub obrót środkami ochrony roślin będą prowadzone na terenie województwa, na którym przedsiębiorca nie ma siedziby lub miejsca zamieszkania, do wniosku dołącza się pozytywną opinię wojewódzkiego inspektora województwa, na którego terenie będzie prowadzona wnioskowana działalność, o spełnieniu warunków niezbędnych do prowadzenia tej działalności.

5. W sprawach prowadzenia konfekcjonowania lub obrotu środkami ochrony roślin nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy o działalności gospodarczej.

Art. 66. 1. Środki ochrony roślin zaliczane do bardzo toksycznych lub toksycznych dla człowieka mogą nabywać wyłącznie osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie stosowania tych środków i posiadają aktualne zaświadczenie o ukończeniu tego szkolenia.

2. Przedsiębiorca prowadzący obrót środkami ochrony roślin jest obowiązany prowadzić ewidencję nabywców środków ochrony roślin zaliczanych do bardzo toksycznych lub toksycznych dla człowieka i przechowywać ją przez okres 2 lat.

Art. 67. Zabrania się:

Art. 68. 1. Można stosować wyłącznie środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu oraz zgodnie z etykietą-instrukcją stosowania, ściśle z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopuścić do zagrożenia zdrowia człowieka, zwierząt lub środowiska.

2. Zabiegi środkami ochrony roślin wykonuje się z uwzględnieniem stosowania w pierwszej kolejności metod biologicznych, agrotechnicznych, hodowlanych lub integrowanej ochrony roślin.

Art. 69. W przypadku podejrzenia zastosowania środka ochrony roślin niedopuszczonego do obrotu lub zastosowania środka w sposób stwarzający zagrożenie zdrowia człowieka lub zwierząt, organy Inspekcji stosują procedurę powiadamiania zgodnie z systemem wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt w rozumieniu przepisów o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.

Art. 70. Na roślinach uprawianych w strefach ochronnych ujęć wody oraz na terenie uzdrowisk, otulin parków narodowych oraz rezerwatów przyrody można stosować wyłącznie środki ochrony roślin, których stosowanie w tych strefach i na tych terenach nie jest zabronione.

Art. 71. 1. Posiadacze gruntów, na których są prowadzone zabiegi ochrony roślin, prowadzą ewidencję tych zabiegów.

2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, zawiera:

3. Ewidencja powinna być przechowywana co najmniej przez okres 2 lat od dnia wykonania zabiegu ochrony roślin.

4. Przepisy ust. 1-3 nie dotyczą przeprowadzania zabiegów ochrony roślin w ogrodach przydomowych i działkowych.

Art. 72. 1. W przypadku stwierdzenia, że środek ochrony roślin nie jest dopuszczony do obrotu i stosowania, jest sfałszowany, przeterminowany lub nie odpowiada wymaganiom jakościowym, wojewódzki inspektor nakazuje, w drodze decyzji, wycofanie tego środka z obrotu i zakazuje jego stosowania.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do materiału siewnego zaprawionego środkami ochrony roślin niedopuszczonymi do obrotu lub zastosowanymi niezgodnie z przeznaczeniem.

Art. 73. W przypadku zagrożenia zdrowia człowieka, zwierząt lub środowiska wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora, po zasięgnięciu opinii państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego lub wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, może, w drodze rozporządzenia porządkowego, na oznaczony czas:

Art. 74. Zabiegi przy użyciu środków ochrony roślin w produkcji rolnej i leśnictwie mogą być wykonywane przez osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie stosowania środków ochrony roślin i posiadają aktualne zaświadczenie o ukończeniu tego szkolenia.

Art. 75. 1. Szkolenia, o których mowa w art. 64 ust. 6, art. 66 ust. 1 i art. 74, mogą być prowadzone przez jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na siedzibę tych jednostek.

2. Wojewódzki inspektor, na wniosek jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, wydaje, w drodze decyzji, upoważnienie do prowadzenia szkoleń, jeżeli jednostka organizacyjna posiada pomieszczenia, środki dydaktyczne i wykwalifikowaną kadrę, odpowiednie do prowadzenia takich szkoleń.

3. Jeżeli jednostka organizacyjna upoważniona do prowadzenia szkoleń przestała spełniać warunki wymagane do uzyskania upoważnienia do prowadzenia szkoleń lub prowadzi szkolenia niezgodnie z przepisami, wojewódzki inspektor może cofnąć, w drodze decyzji, wydane upoważnienie.

4. Jednostki organizacyjne upoważnione do prowadzenia szkoleń wydają zaświadczenie o ukończeniu szkolenia po zdaniu egzaminu testowego z zakresu objętego szkoleniem.

5. Zaświadczenia o ukończeniu szkoleń, o których mowa w ust. 1, zachowują ważność przez okres 5 lat od dnia ukończenia szkolenia.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

- uwzględniając zapewnienie przez te jednostki wykwalifikowanej kadry i zagwarantowanie rzetelnego przeprowadzania szkoleń.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wykaz jednostek organizacyjnych upoważnionych do prowadzenia szkoleń w zakresie obrotu, konfekcjonowania i stosowania środków ochrony roślin z określeniem nazwy jednostki organizacyjnej, jej siedziby i adresu oraz zakresu udzielonego upoważnienia.

Art. 76. 1. Środki ochrony roślin stosuje się sprzętem sprawnym technicznie, który użyty zgodnie z przeznaczeniem zapewnia skuteczne zwalczanie organizmów szkodliwych i nie spowoduje zagrożenia zdrowia człowieka, zwierząt lub środowiska.

2. Opryskiwacze ciągnikowe i samobieżne polowe lub sadownicze, zwane dalej "opryskiwaczami", mogą być wprowadzane do obrotu, jeżeli ich sprawność techniczna została potwierdzona badaniami przeprowadzonymi przez jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora.

3. Przepis ust. 2 stosuje się również do opryskiwaczy będących w eksploatacji.

4. Badania sprawności technicznej opryskiwaczy powinny być przeprowadzane w odstępach czasu nie dłuższych niż 3 lata.

5. Wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę jednostki organizacyjnej upoważnia, w drodze decyzji, tę jednostkę, na jej wniosek, do przeprowadzania badań sprawności technicznej opryskiwaczy, jeżeli dana jednostka organizacyjna posiada odpowiednie warunki lokalowe, właściwe wyposażenie techniczne i wykwalifikowaną kadrę do prowadzenia takich badań.

6. Jeżeli jednostka organizacyjna upoważniona do przeprowadzania badań opryskiwaczy przestała spełniać warunki wymagane do uzyskania upoważnienia lub prowadzi badania niezgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, wojewódzki inspektor cofa, w drodze decyzji, wydane upoważnienie.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dla jednostek organizacyjnych upoważnionych do przeprowadzania badań opryskiwaczy i potwierdzania wymaganej sprawności technicznej opryskiwaczy oraz sposób przeprowadzania badań opryskiwaczy, z uwzględnieniem etapów badania ogólnego i badania poszczególnych urządzeń opryskiwacza, a także sposób dokumentowania tych badań, biorąc pod uwagę posiadanie odpowiednich warunków lokalowych, właściwe wyposażenie techniczne i niezbędny sprzęt diagnostyczny oraz posiadanie przez te jednostki wykwalifikowanej kadry pracowniczej, a także zapewnienie sprawności technicznej opryskiwaczy, umożliwiające prawidłowe stosowanie środków ochrony roślin, oraz sposób przeprowadzania badań, pozwalający na dokładną i wiarygodną ocenę sprawności technicznej opryskiwaczy.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne dla opryskiwaczy, mając na uwadze zapewnienie ochrony zdrowia człowieka i zwierząt oraz ochrony środowiska.

9. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wykaz jednostek organizacyjnych upoważnionych do przeprowadzania badań opryskiwaczy z określeniem nazwy jednostki organizacyjnej, jej siedziby i adresu oraz zakresu udzielonego upoważnienia.

Art. 77. 1. Środki ochrony roślin na terenie otwartym stosuje się:

3. Zabrania się stosowania:

Rozdział 5

Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa

Art. 78. Inspekcja realizuje zadania związane z nadzorem nad zdrowiem roślin, zapobieganiem zagrożeniom związanym z obrotem i stosowaniem środków ochrony roślin oraz nadzorem nad wytwarzaniem, oceną i obrotem materiałem siewnym, określone w ustawie oraz w przepisach o nasiennictwie i przepisach innych ustaw.

Art. 79. Do zakresu działania Inspekcji w ramach nadzoru nad zdrowiem roślin należą w szczególności następujące urzędowe działania:

Art. 80. Do zakresu działania Inspekcji w ramach nadzoru nad obrotem i stosowaniem środków ochrony roślin należą w szczególności następujące urzędowe działania:

Art. 81. Do zakresu działania Inspekcji w ramach nadzoru nad wytwarzaniem, oceną i obrotem materiałem siewnym, o którym mowa w przepisach o nasiennictwie, należą w szczególności następujące urzędowe działania:

Art. 82. 1. Nadzór nad wykonywaniem zadań Inspekcji, o których mowa w art. 79-81, sprawuje minister właściwy do spraw rolnictwa.

2. Zadania Inspekcji wykonują następujące organy:

Art. 83. 1. Główny Inspektor jest centralnym organem administracji rządowej, podległym ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa.

2. Głównego Inspektora powołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa. Głównego Inspektora odwołuje Prezes Rady Ministrów.

3. Zastępców Głównego Inspektora powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Inspektora.

4. Główny Inspektor wykonuje zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwanego dalej "Głównym Inspektoratem".

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze zarządzenia, nadaje statut Głównemu Inspektoratowi.

6. Statut Głównego Inspektoratu określa w szczególności organizację wewnętrzną tego Inspektoratu, w tym rodzaje komórek organizacyjnych wchodzących w jego skład.

Art. 84. 1. Główny Inspektor koordynuje i nadzoruje działalność wojewódzkich inspektorów.

2. Główny Inspektor, w celu usprawnienia i ujednolicenia działania Inspekcji, może wydawać wojewódzkim inspektorom wiążące wytyczne i polecenia.

3. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 2, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 85. Do zakresu zadań Głównego Inspektora należy również:

2. Główny Inspektor przekazuje Komisji Europejskiej wszelkie informacje wymagane przez tę Komisję z zakresu ochrony roślin i nasiennictwa.

3. Główny Inspektor może wystąpić z wnioskiem do Komisji Europejskiej o wsparcie finansowe na cele fitosanitarne i jest odpowiedzialny za prawidłowe wydatkowanie przyznanych środków.

Art. 87. Główny Inspektor i wojewódzcy inspektorzy mogą inicjować, organizować i prowadzić działalność informacyjną dla podmiotów podlegających nadzorowi Inspekcji oraz prowadzić szkolenia z zakresu zwalczania organizmów szkodliwych, stosowania środków ochrony roślin i nasiennictwa.

Art. 88. 1. Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek Głównego Inspektora.

2. Zastępców wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora.

3. Wojewódzki inspektor wykonuje zadania Inspekcji na obszarze województwa, przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin i nasiennictwa, zwanego dalej "wojewódzkim inspektoratem".

4. Wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora, złożony po uzgodnieniu z Głównym Inspektorem, może tworzyć i znosić delegatury oraz oddziały wojewódzkiego inspektoratu.

Art. 89. 1. Główny Inspektorat i wojewódzki inspektorat są jednostkami budżetowymi.

2. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w sprawach należących do zakresu zadań i kompetencji Inspekcji organem właściwym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, jest wojewódzki inspektor i jako organ wyższego stopnia - Główny Inspektor.

3. Główny Inspektor i wojewódzcy inspektorzy używają pieczęci okrągłej z wizerunkiem orła.

4. Główny Inspektor może podejmować wszelkie czynności należące do zakresu zadań wojewódzkiego inspektora, jeżeli jest to:

Art. 90. 1. Na stanowiska Głównego Inspektora i wojewódzkich inspektorów mogą być powoływane osoby, które posiadają co najmniej 5-letni staż na stanowiskach pracy związanych z ochroną roślin lub nasiennictwem, a na stanowiska zastępców Głównego Inspektora i wojewódzkich inspektorów - osoby, które posiadają co najmniej 3-letni staż na stanowiskach pracy związanych z ochroną roślin lub nasiennictwem.

2. Kandydaci na stanowiska wojewódzkiego inspektora oraz na ich zastępców są wyłaniani w wyniku postępowania kwalifikacyjnego przeprowadzanego przez Głównego Inspektora.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 2, w tym w szczególności sposób ogłaszania o zamiarze przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, oraz skład i zasady działania komisji kwalifikacyjnej, a także szczegółowe wymagania odnośnie kandydatów, mając na uwadze dobór osób o odpowiednich kwalifikacjach i umiejętnościach.

Art. 91. 1. Główny Inspektor i wojewódzcy inspektorzy mogą upoważniać na piśmie pracowników Inspekcji, zwanych dalej "państwowymi inspektorami", do załatwiania spraw w ich imieniu, w tym do przeprowadzania czynności kontrolnych, wydawania decyzji administracyjnych, oraz prowadzą rejestr tych upoważnień.

2. Państwowym inspektorem może być osoba, która:

3. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Główny Inspektor i jest ono ważne przez okres 5 lat.

4. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

5. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, może być w każdym czasie cofnięte, w szczególności w przypadku niewłaściwego wykonywania zadań przez państwowego inspektora.

Art. 92. 1. Główny Inspektor i wojewódzcy inspektorzy oraz ich zastępcy, a także państwowi inspektorzy, są uprawnieni do:

2. Do czynności, o których mowa w ust. 1, Główny Inspektor i wojewódzcy inspektorzy mogą upoważniać pracowników Inspekcji niebędących państwowymi inspektorami i osoby niebędące pracownikami Inspekcji.

Art. 93. 1. Państwowy inspektor wszczyna i prowadzi postępowanie kontrolne po okazaniu legitymacji służbowej i upoważnienia, o którym mowa w art. 91 ust. 1.

2. Państwowi inspektorzy w związku z wykonywaniem czynności kontrolnych korzystają ze szczególnej ochrony prawnej przewidzianej w odrębnych przepisach dla funkcjonariuszy publicznych.

3. Państwowy inspektor przeprowadzający czynności kontrolne nie ma obowiązku uzyskiwania przepustek przewidzianych w regulaminie wewnętrznym podmiotu kontrolowanego oraz nie podlega rewizji osobistej.

4. W szczególnych przypadkach Główny Inspektor może przeprowadzać czynności kontrolne przy pomocy państwowych inspektorów bez względu na obszar działania inspektoratów, w których ci inspektorzy są zatrudnieni.

Art. 94. 1. Czynności kontrolne przeprowadza się w miejscach i w czasie wykonywania działalności lub w siedzibie podmiotu kontrolowanego, w jego obecności lub w obecności osoby upoważnionej przez ten podmiot bądź przez niego zatrudnionej.

2. Czynności kontrolne mogą być przeprowadzane także w siedzibie Głównego Inspektora lub wojewódzkich inspektorów, jeżeli jest to niezbędne do właściwego prowadzenia i wyjaśnienia sprawy.

3. Państwowy inspektor przeprowadza czynności kontrolne w sposób jak najmniej zakłócający funkcjonowanie podmiotu kontrolowanego.

Art. 95. 1. W toku postępowania kontrolnego państwowy inspektor może w szczególności:

2. Podmiot kontrolowany jest obowiązany umożliwić inspektorowi dokonanie czynności kontrolnych, o których mowa w ust. 1.

3. Uzyskane w wyniku czynności kontrolnych akta, dokumenty, ewidencje, informacje lub dane mogą być wykorzystywane wyłącznie w celu realizacji zadań Inspekcji i nie mogą być przekazywane innym organom ani ujawniane, jeżeli nie wymaga tego dobro publiczne lub jeżeli nie wynika to z odrębnych przepisów.

Art. 96. 1. Zabezpieczenie dowodów na czas niezbędny do przeprowadzenia czynności kontrolnych następuje na podstawie postanowienia o zabezpieczeniu.

2. Zabezpieczeniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają w szczególności rośliny, produkty roślinne lub przedmioty, materiał siewny, środki ochrony roślin, akta, dokumenty, ewidencje, informacje lub dane, jeżeli stanowią lub mogą stanowić dowód nieprawidłowości lub uzasadnionych podejrzeń co do ich występowania, stwierdzonych w toku postępowania kontrolnego, z wyłączeniem roślin lub produktów ulegających łatwemu zepsuciu.

3. Na postanowienie o zabezpieczeniu przysługuje zażalenie do Głównego Inspektora.

4. Do postanowień o zabezpieczeniu stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art. 97. Zabezpieczenie dowodów, o których mowa w art. 96 ust. 2, następuje przez dokonanie jednej z następujących czynności:

Art. 98. 1. Z przeprowadzonych czynności i ustaleń kontrolnych sporządza się protokół kontroli w dwóch egzemplarzach, z których jeden pozostawia się podmiotowi kontrolowanemu.

2. Protokół kontroli zawiera w szczególności:

3. Protokół kontroli podpisuje państwowy inspektor i podmiot kontrolowany. Odmowę podpisania protokołu przez podmiot kontrolowany odnotowuje się w protokole kontroli. Odmowa podpisania protokołu kontroli nie stanowi przeszkody do prowadzenia dalszego postępowania.

4. Podmiot kontrolowany może zgłosić do ustaleń zawartych w protokole kontroli umotywowane zastrzeżenia, w terminie 7 dni od dnia podpisania protokołu, do organu zlecającego kontrolę.

5. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 4, organ zlecający kontrolę rozpatruje wniesione zastrzeżenia w ciągu 7 dni od dnia ich wniesienia i, jeżeli to konieczne, zleca przeprowadzenie dodatkowej kontroli. W przypadku uznania zgłoszonych zastrzeżeń wprowadza się zmiany w formie aneksu do protokołu.

6. Aneks do protokołu, o którym mowa w ust. 5, podpisuje przeprowadzający czynności kontrolne, sporządzający aneks i podmiot kontrolowany.

7. W przypadku nieuznania zastrzeżeń w całości lub w części organ zlecający kontrolę przekazuje niezwłocznie swoje stanowisko na piśmie zgłaszającemu zastrzeżenia.

Art. 99. Podmiot kontrolowany jest obowiązany poinformować organ Inspekcji o sposobie wykonania zaleceń pokontrolnych.

Art. 100. 1. Przepisów art. 98 i 99 nie stosuje się przy przeprowadzaniu granicznej kontroli fitosanitarnej.

2. Przepisy art. 93-98 stosuje się odpowiednio do osób upoważnionych na podstawie art. 92 ust. 2.

Art. 101. 1. Pracownicy Inspekcji podczas wykonywania czynności służbowych związanych z graniczną kontrolą fitosanitarną są obowiązani do noszenia umundurowania i odznaki Inspekcji.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

- biorąc pod uwagę ilość i rodzaje składników umundurowania oraz okres używalności tych składników.

Art. 102. 1. Właściwe organy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Policji, Straży Granicznej, Służby Celnej i Inspekcji Transportu Drogowego współdziałają z właściwymi organami Inspekcji w zakresie wykonywania jej zadań, w szczególności przy przeprowadzaniu czynności kontrolnych lub egzekucyjnych.

2. Główny Inspektor w drodze porozumień zawieranych z właściwymi organami jednostek i służb, o których mowa w ust. 1, ustala szczegółowy sposób współdziałania Inspekcji z tymi jednostkami i służbami.

Art. 103. 1. Inspekcja może świadczyć usługi w zakresie:

2. Wpływy Inspekcji uzyskiwane z tytułu usług, o których mowa w ust. 1, oraz z tytułu:

- stanowią środki specjalne w rozumieniu przepisów o finansach publicznych i są gromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym.

3. Świadczenie usług, o których mowa w ust. 1 i 2, nie może pozostawać w sprzeczności z ustawową działalnością Inspekcji.

4. Stawki opłat za sprzedaż wydawnictw i usług informatycznych oraz za czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 2, ustalają organy Inspekcji.

5. Jeżeli w wyniku badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 1, stwierdzono organizmy kwarantannowe, opłaty nie pobiera się.

Art. 104. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat za:

- mając na uwadze w szczególności rzeczywiste koszty wykonania badań, koszty dojazdu, wielkość partii lub przesyłki poddanych kontroli, wielkość badanych prób, koszty związane z prowadzeniem szkoleń oraz koszty przygotowania etykiet, paszportów roślin i plomb urzędowych.

Art. 105. 1. Środkami specjalnymi, o których mowa w art. 103 ust. 2, dysponują Główny Inspektor i wojewódzcy inspektorzy zgodnie z rocznym planem finansowym obejmującym przychody i wydatki środków specjalnych.

2. Środki specjalne przeznacza się na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przez Inspekcję oraz na dofinansowanie kosztów jej działalności, w tym zakupów inwestycyjnych, szkoleń i doskonalenia zawodowego pracowników.

Art. 106. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową organizację Inspekcji, siedziby i obszar działania wojewódzkich inspektoratów oraz wzór legitymacji służbowej pracowników Inspekcji, a także tryb jej wydawania i wymiany, uwzględniając zakres zadań Inspekcji i sposób ich realizacji.

Rozdział 6

Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy

Art. 107. 1. Kto:

- podlega karze grzywny.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

Art. 108. 1. Kto prowadzi obrót środkami ochrony roślin niedopuszczonymi do obrotu lub bez wymaganego zezwolenia prowadzi konfekcjonowanie lub obrót środkami ochrony roślin, jest obowiązany do wycofania ich z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę posiadacza albo miejsce jego zamieszkania opłaty sankcyjnej w wysokości stanowiącej 200 % kwoty wartości wprowadzanych do obrotu środków ochrony roślin według ceny ich nabycia, zgodnie z wystawionym dokumentem sprzedaży.

2. Stwierdzenie niedopełnienia obowiązków skutkujących opłatami sankcyjnymi, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość opłaty sankcyjnej określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor.

3. Wojewódzki inspektor przekazuje kopię decyzji, o której mowa w ust. 2, właściwemu urzędowi skarbowemu.

4. Opłata sankcyjna stanowi dochód budżetu państwa i mają do niej zastosowanie przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm. ³⁾).

Rozdział 7

Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe

Art. 109. W ustawie z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz. U. Nr 11, poz. 84, z późn. zm. ⁴⁾) w art. 1 w ust. 3 w pkt 3 lit. d otrzymuje brzmienie:

Art. 110. W ustawie z dnia 2 marca 2001 r. o postępowaniu z substancjami zubożającymi warstwę ozonową (Dz. U. Nr 52, poz. 537 i Nr 100, poz. 1085 oraz z 2003 r. Nr 56, poz. 497) w art. 3 w pkt 13 lit. a otrzymuje brzmienie:

Art. 111. 1. Pracownicy Głównego Inspektoratu Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz pracownicy wojewódzkich inspektoratów Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa stają się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy odpowiednio pracownikami Głównego Inspektoratu Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz wojewódzkich inspektoratów ochrony roślin i nasiennictwa w rozumieniu przepisów tej ustawy.

2. Przepisy art. 90 ust. 1 oraz art. 91 ust. 2 pkt 1 nie dotyczą pracowników, o których mowa w ust. 1.

3. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, którzy otrzymali upoważnienia Głównego Inspektora lub wojewódzkiego inspektora do załatwiania spraw w ich imieniu, są obowiązani spełnić wymagania, o których mowa w art. 91 ust. 2 pkt 3, w terminie do 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 112. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa utworzonej na podstawie ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 25, poz. 253, z późn. zm. ⁵⁾), należy przez to rozumieć Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa określoną w niniejszej ustawie.

Art. 113. Do spraw w zakresie dopuszczania środków ochrony roślin do obrotu i stosowania, wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie ustawy decyzją ostateczną, stosuje się przepisy dotychczasowe, z wyjątkiem przepisów dotyczących klasyfikacji środków ochrony roślin i treści etykiety-instrukcji stosowania.

Art. 114. W przypadku gdy obowiązki w zakresie zwalczania organizmów szkodliwych zostały określone w decyzji wydanej przez wojewódzkiego inspektora na podstawie dotychczasowych przepisów, a następnie szczegółowe sposoby postępowania przy zwalczaniu tych organizmów i zapobieganiu ich rozprzestrzeniania się zostały określone na podstawie przepisów art. 10, w sposób inny niż określony w decyzji wojewódzkiego inspektora, wojewódzki inspektor uchyla decyzję i określa obowiązki w zakresie zwalczania danego organizmu szkodliwego i zapobiegania jego rozprzestrzeniania się na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

Art. 115. Z dniem wejścia w życie ustawy do niewniesionych w terminie należności pieniężnych z tytułu opłat stanowiących dochód państwa wynikających z przepisów dotychczasowych stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz przepisy o umarzaniu należności państwowych.

Art. 116. Zaświadczenia o ukończeniu szkolenia w zakresie obrotu, konfekcjonowania lub stosowania środków ochrony roślin wydane na podstawie dotychczasowych przepisów tracą ważność po upływie 5 lat od dnia ich wydania.

Art. 117. 1. Zezwolenia na dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu i stosowania wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność, z wyjątkiem zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających substancję aktywną niedopuszczoną do stosowania w środkach ochrony roślin przez Komisję Europejską.

2. Podmiot posiadający zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania, zawierającego substancję aktywną dopuszczoną do stosowania w środkach ochrony roślin przez Komisję Europejską, jest obowiązany do przedstawienia:

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy realizacji obowiązków, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze zapobieganie zagrożeniom dla zdrowia człowieka, zwierząt oraz środowiska, a także ustalenia dokonane w tym zakresie z Komisją Europejską.

4. Przepisu ust. 2 pkt 2 nie stosuje się do środka ochrony roślin zawierającego kilka substancji aktywnych wymienionych w rozporządzeniach Komisji Europejskiej ⁶⁾, jeżeli Komisja Europejska nie podjęła decyzji w sprawie dopuszczenia do stosowania w środkach ochrony roślin wszystkich substancji aktywnych tego środka.

5. Jeżeli środek ochrony roślin zawiera substancję aktywną wymienioną w rozporządzeniach Komisji Europejskiej i w stosunku do której Komisja Europejska nie podjęła decyzji w sprawie dopuszczenia do stosowania w środkach ochrony roślin, zezwolenie na dopuszczenie do obrotu danego środka ochrony roślin wydaje się na podstawie przepisów dotychczasowych, określających wymagania w zakresie szczegółowej dokumentacji środka ochrony roślin niezbędnej do przeprowadzenia badań skuteczności jego działania i do wydania opinii w sprawie jego szkodliwości dla zdrowia człowieka, zwierząt oraz dla środowiska.

6. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 5, Komisja Europejska podjęła decyzję o:

7. Termin określony przez Komisję Europejską, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, nie ma zastosowania do substancji aktywnych, dla których został ustalony okres przejściowy w Traktacie między Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Republiką Portugalską, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Czeską, Republiką Estońską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką dotyczący przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej, podpisanym w dniu 16 kwietnia 2003 r. w Atenach.

8. W przypadku utraty ważności zezwoleń na dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu i stosowania, wydanych na podstawie przepisów dotychczasowych, przepis art. 46 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 118. Jeżeli badania, o których mowa w art. 39 ust. 4 pkt 3 i 4, zostały wykonane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy lub jeżeli metody tych badań nie zostały określone w przepisach o substancjach i preparatach chemicznych, minister właściwy do spraw rolnictwa może uznać, w drodze postanowienia, badania, jeżeli zostały one wykonane metodami, które są uznane przez organizacje międzynarodowe.

Art. 119. Wykorzystanie danych zawartych w dokumentacji środka ochrony roślin, dopuszczonego do obrotu przed podjęciem decyzji przez Komisję Europejską o dopuszczeniu jego substancji aktywnej do stosowania w środkach ochrony roślin, odbywa się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Art. 120. 1. Środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu i stosowania w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy klasyfikuje się pod względem stwarzania przez nie zagrożeń dla zdrowia człowieka, pszczół i organizmów wodnych, zgodnie z przepisami o substancjach i preparatach chemicznych, w terminie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Koszty związane z klasyfikowaniem środków ochrony roślin, o których mowa w ust. 1, pokrywa podmiot wymieniony w art. 39 ust. 1.

Art. 121. Upoważnienia do prowadzenia badań skuteczności działania środków ochrony roślin, wydane jednostkom organizacyjnym na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują ważność przez okres jednego roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 122. Zezwolenia na hodowlę lub przetrzymywanie organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania wydane na podstawie przepisów dotychczasowych tracą moc po upływie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 123. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 35 ust. 5, art. 36 ust. 8, art. 38, art. 47 ust. 2 i art. 47a ust. 5 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1398 i Nr 238, poz. 2019 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1299 i Nr 208, poz. 2020) zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie art. 37 ust. 7, art. 40 ust. 7, art. 43 ust. 5, art. 45 ust. 3, art. 60, art. 75 ust. 6, art. 76 ust. 7 i 8, art. 101 ust. 2 i art. 104 pkt 1 niniejszej ustawy.

Art. 124. Do czasu wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 59 ust. 3, za wydane decyzje w sprawach środków ochrony roślin pobiera się opłatę skarbową na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960, z późn. zm. ⁷⁾).

Art. 125. Traci moc ustawa z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1398 i Nr 238, poz. 2019 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1299 i Nr 208, poz. 2020).

Art. 126. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski