Tekst ustawy przekazany do Senatu zgodnie z art. 48 regulaminu Sejmu
USTAWA
z dnia 12 października 2000 r.
o zmianie ustawy o ochronie przyrody
Art. 1.
W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 114, poz.
492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147,
poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272,
Nr 54, poz. 349, Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się
następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
Art. 1. Ustawa określa cele, zasady i formy ochrony przyrody ożywionej i
nieożywionej oraz krajobrazu.;
2) art. 2 otrzymuje brzmienie:
Art. 2. 1. Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, oznacza zachowanie,
właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów przyrody i jej
składników, a w szczególności:
1) dziko występujących roślin lub zwierząt,
2) siedlisk przyrodniczych,
3) siedlisk gatunków chronionych roślin lub zwierząt,
4) zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia,
5) roślin lub zwierząt, objętych ochroną na podstawie odrębnych
przepisów,
6) przyrody nieożywionej,
7) krajobrazu.
2. Ochrona przyrody ma na celu:
1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów,
2) zachowanie różnorodności biologicznej,
3) zachowanie dziedzictwa geologicznego,
4) zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin lub zwierząt wraz
z siedliskami poprzez utrzymywanie lub przywracanie ich do
właściwego stanu,
5) utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu siedlisk
przyrodniczych, a także innych zasobów przyrody i jej składników,
6) kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody.;
3) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu:
Art. 2a. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) banku genów - rozumie się przez to ośrodek gdzie genotypy są
przechowywane poza ich naturalnym środowiskiem, wyposażony w
niezbędne budowle i urządzenia,
2) korytarzu ekologicznym - rozumie się przez to obszar pomiędzy dwoma
lub wieloma obszarami chronionymi, niezabudowany, umożliwiający
migracje roślin i zwierząt,
3) ochronie ścisłej - rozumie się przez to całkowite zaniechanie
ingerencji człowieka na stan ekosystemów i składników przyrody,
4) ochronie częściowej - rozumie się przez to czynną ochronę
ekosystemów i składników przyrody w celu przywrócenia stanu
naturalnego lub ich utrzymania w stanie zbliżonym do naturalnego,
5) ochronie krajobrazowej - rozumie się przez to zrównoważony rozwój
obszaru oraz zachowanie cech charakterystycznych krajobrazu,
6) ogrodzie botanicznym - rozumie się przez to wydzielony, odpowiednio
wyposażony, zagospodarowany i urządzony teren, będący miejscem
uprawy roślin różnych stref klimatycznych i środowisk życia lub
roślin określonego rodzaju oraz związanej z tym działalności naukowo-
badawczej, dydaktyczno-wychowawczej, popularyzatorskiej i
rekreacyjnej,
7) ogrodzie zoologicznym - rozumie się przez to wydzielony,
odpowiednio wyposażony, zagospodarowany i urządzony teren będący
miejscem życia zwierząt i związanej z tym działalności naukowo-
badawczej, dydaktyczno-wychowawczej, popularyzatorskiej i
rekreacyjnej,
8) otulinie - rozumie się przez to strefę ochronną wyznaczoną
indywidualnie dla określonej formy ochrony przyrody zabezpieczającą
ją przed zagrożeniami zewnętrznymi,
9) planie ochrony - rozumie się przez to podstawowy dokument
opracowywany dla szczególnych form ochrony przyrody zawierający opis
formy ochrony oraz cele prowadzenia działań ochronnych, katalog
zadań i sposobów ich wykonania,
10) roślinie - rozumie się przez to wybrany element królestwa roślin
lub królestwa grzybów,
11) siedlisku przyrodniczym - rozumie się przez to obszar lądowy lub
wodny, naturalny lub półnaturalny, wyodrębniony w oparciu o cechy
geograficzne, abiotyczne i biotyczne,
12) siedlisku roślin lub siedlisku zwierząt - rozumie się przez to
obszar występowania gatunków roślin lub zwierząt,
13) starodrzewiu - rozumie się przez to drzewostan lub pojedyncze
drzewa, które przekroczyły fazę przeciętnego przyrostu lub osiągnęły
wiek rębności w rozumieniu przepisów o gospodarce leśnej,
14) środowisku przyrodniczym - rozumie się przez to krajobrazy wraz z
tworami przyrody nieożywionej, naturalne i przekształcone siedliska
przyrodnicze wraz z występującymi w nich roślinami i zwierzętami,
15) właściwym stanie siedliska - rozumie się przez to stan, w którym
naturalny zasięg siedliska oraz tereny mieszczące się w obrębie tego
zasięgu są stałe lub zwiększają się, a specyficzna struktura i
funkcje konieczne do jego długotrwałego zachowania istnieją i będą
istnieć w dającej się przewidzieć przyszłości oraz stan ochrony
tworzących go gatunków roślin lub zwierząt jest właściwy,
16) właściwym stanie gatunku - rozumie się przez to stan, w którym
dane o dynamice liczebności populacji tego gatunku wskazują, że
gatunek utrzymuje się w skali długoterminowej jako trwały składnik
swojego siedliska, zasięg gatunku nie zmniejsza się ani też nie
ulegnie zmniejszeniu w dającej się przewidzieć przyszłości oraz
istnieje i będzie istniało w przyszłości siedlisko wystarczająco
duże, aby utrzymać te populacje przez dłuższy czas,
17) zagrożeniach zewnętrznych - rozumie się przez to czynniki mogące
wywołać zmiany cech fizycznych, chemicznych lub biologicznych w
składnikach chronionej przyrody, wynikające z działalności człowieka
lub z przyczyn naturalnych.;
4) art. 4 otrzymuje brzmienie:
Art. 4. Cele ochrony przyrody są realizowane przez:
1) uwzględnianie wymagań ochrony przyrody w polityce ekologicznej
państwa, programach ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju
przyjmowanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego,
strategiach rozwoju województw, wojewódzkich i miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego, studiach uwarunkowań i kierunków
rozwoju przestrzennego gmin,
2) obejmowanie zasobów przyrody i jej składników formami ochrony
przewidywanymi ustawą lub przepisami szczególnymi,
3) opracowywanie i wykonywanie planów ochrony określonych w ustawie
obszarów objętych ochroną oraz programów ochrony gatunków i ich
siedlisk.;
5) w art. 10 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
3) rada parku narodowego,;
6) w art. 11:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
1. Członków Państwowej Rady Ochrony Przyrody na kadencję trwającą 3 lata
w liczbie 30 powołuje minister właściwy do spraw środowiska spośród
działających na rzecz ochrony przyrody, przedstawicieli:
1) nauki,
2) praktyki,
3) organizacji społecznych.,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
2a. W ramach Państwowej Rady Ochrony Przyrody działają komisje
problemowe, do których minister właściwy do spraw środowiska, na
wniosek przewodniczącego Rady, może powołać także osoby spoza jej
składu.,
c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
5. Działalność Państwowej Rady Ochrony Przyrody i komisji problemowych
jest finansowana z budżetu Ministerstwa Środowiska.;
7) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
1. Członków wojewódzkiej komisji ochrony przyrody na kadencję trwającą 3
lata w liczbie 20 powołuje wojewoda spośród działających na rzecz ochrony
przyrody, przedstawicieli:
1) nauki,
2) praktyki,
3) sejmiku wojewódzkiego,
4) organizacji społecznych,
5) organizacji gospodarczych.;
8) w art. 12 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
4. Do zadań wojewódzkiej komisji ochrony przyrody należy w szczególności:
1) ocena stanu i potrzeb ochrony przyrody,
2) przygotowywanie opinii i wniosków z zakresu ochrony przyrody,
3) opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego w zakresie ochrony
przyrody wydawanych przez wojewodę,
4) opiniowanie projektów inwestycji i programów wpływających na system
obszarów chronionych, w tym regulacji rzek, melioracji bagien i dolin
rzecznych.;
9) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie:
Formy ochrony przyrody;
10) art. 13 otrzymuje brzmienie:
Art. 13. 1. Poddanie pod ochronę następuje przez:
1) tworzenie parków narodowych,
2) uznawanie określonych obszarów za rezerwaty przyrody,
3) tworzenie parków krajobrazowych,
4) wyznaczanie obszarów chronionego krajobrazu,
5) wprowadzanie ochrony gatunkowej roślin i zwierząt,
6) wprowadzanie ochrony w drodze uznania za:
a) pomniki przyrody,
b) stanowiska dokumentacyjne,
c) użytki ekologiczne,
d) zespoły przyrodniczo-krajobrazowe.
2. Obszary wymienione w ust. 1 w pkt 1-4 tworzą krajowy system
obszarów chronionych. System ten stanowi układ przestrzenny
wzajemnie uzupełniających się form ochrony przyrody, łączonych
korytarzami ekologicznymi.
3. Poddanie pod ochronę obszarów, które stanowią nieruchomości, nie
będące własnością Skarbu Państwa, następuje za zgodą właściciela lub
po wywłaszczeniu za odszkodowaniem.;
11) po art. 13 dodaje się art. 13a i 13b w brzmieniu:
Art. 13a. 1. Dla obszarów objętych formami ochrony określonymi w art. 13
ust. 1 pkt 1-3 sporządza się i realizuje plan ochrony.
2. Projekt planu ochrony dla określonego obszaru sporządza organ
zarządzający albo sprawujący bezpośredni nadzór nad tym obszarem, w
ciągu 5 lat od dnia utworzenia parku narodowego, rezerwatu przyrody
lub parku krajobrazowego.
3. Projekt planu ochrony podlega zaopiniowaniu przez zainteresowane
jednostki samorządu terytorialnego, w terminie jednego miesiąca od
dnia jego przedłożenia. Niezłożenie opinii w przewidzianym terminie
uznaje się za brak uwag do projektu.
4. Ustalenia zawarte w planie ochrony są wiążące dla miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego i decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu.
5. Minister właściwy do spraw środowiska w drodze rozporządzenia
ustanawia plan ochrony dla obszarów objętych formami ochrony
przyrody, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 i art. 23 ust. 5.
6. Wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 5, w drodze rozporządzenia,
ustanawia plan ochrony dla obszarów objętych formami ochrony
przyrody, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 i 3.
7. Ustanowienie planu ochrony zobowiązuje właściwe gminy do
sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla
obszaru objętego planem ochrony lub dokonania zmian w obowiązującym