P r o j e k t
Rozporządzenie Ministra Środowiska
w sprawie rodzajów i zakresu opracowań ekofizjograficznych
Na podstawie art.6 ust. 6 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994r. Nr 49, poz.196, z 1995r. Nr 90, poz. 446, z 1996 Nr106, poz.496 i Nr 132, poz.662, z 1997r. Nr46, poz.296, Nr 96, poz.592, Nr 121, poz. 770 i Nr133, poz.885, z 1998r. Nr106, poz. 669, z 1999r. Nr 101, poz. 1178, z 2000r. Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550 i Nr 62, poz.718 oraz z 2000r. Nr 109, poz. 1157 zarządza się co następuje:
§1
1. Opracowanie ekofizjograficzne, zwane dalej "opracowaniem", jest dokumentacją wykonywaną przed podjęciem prac planistycznych, sporządzanych na podstawie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, w celu:
4) dostosowania funkcji, struktury i intensywności zagospodarowania przestrzennego do uwarunkowań przyrodniczych,
5) zapewnienia trwałości podstawowych procesów przyrodniczych na obszarze objętym dokumentem planistycznym,
6) zapewnienia warunków odnawialności zasobów przyrodniczych,
7) eliminowania lub ograniczania zagrożeń i uciążliwości negatywnie oddziaływujących na środowisko i zdrowie ludzi,
8) ustalenia kierunków rekultywacji obszarów zdegradowanych lub będących pod wpływem procesów degradujących. 2. Opracowanie stanowi podstawę proponowania rozwiązań przestrzennych oraz formułowania ustaleń planów w zakresie wynikającym z celów, o których mowa w ustępie 1.
3. Opracowanie stanowi podstawę sporządzania prognoz oddziaływania
na środowisko do projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz prognoz do projektów innych dokumentów planistycznych, sporządzanych na podstawie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym.
§2
Opracowanie wykonuje się jako:
1) opracowanie podstawowe dla wszystkich rodzajów dokumentów planistycznych,
2) opracowanie problemowe w przypadku, gdy w toku prac planistycznych zostaną ujawnione dodatkowe problemy, wymagające dokładniejszego rozpoznania cech wybranego elementu środowiska lub określenia wielkości i zasięgów konkretnych zagrożeń środowiska i zdrowia ludzi.
§3
1. Opracowanie podstawowe i problemowe wykonuje się:
1) na podstawie kompleksowego kartowania terenu, badań i pomiarów, analizy danych teledetekcyjnych, archiwalnych materiałów kartograficznych, planistycznych, inwentaryzacyjnych i studialnych, a w szczególności: dokumentacji hydrogeologicznych i dokumentacji geologiczno-inżynierskich, dokumentacji geologicznych złóż kopalin, opracowań warunków korzystania z wód dorzecza, map glebowo-rolniczych, planów urządzania lasów, planów ochrony rezerwatów przyrody, parków narodowych i krajobrazowych, dokumentacji różnych form ochrony przyrody, dokumentacji uzdrowisk oraz rejestru zabytków i innych materiałów dokumentujących obiekty kulturowe i stanowiska archeologiczne,
2) na aktualnych mapach sytuacyjno-wysokościowych, w tej samej skali, w której ma być sporządzany dokument planistyczny.
3) Opracowanie podstawowe wykonuje się dla obszaru, który nie może być mniejszy niż obszar objęty pracami planistycznymi.
4) Opracowanie problemowe wykonuje się dla obszaru, który nie musi pokrywać się z zasięgiem opracowania podstawowego.
5) Opracowanie podstawowe i problemowe składa się z części kartograficznej i opisowej.
6) Część kartograficzna opracowania podstawowego składa się z map analitycznych, charakteryzujących przestrzenną zmienność i cechy poszczególnych elementów przyrodniczych środowiska oraz map kompleksowych ocen i waloryzacji, o których mowa w § 4 ust. 3-7. Treść map powinna być uzależniona od specyfiki środowiska i problematyki sporządzanego dokumentu planistycznego.
7) Opracowanie podstawowe i problemowe powinno zawierać aktualne informacje o środowisku.
§4
1. Opracowanie podstawowe powinno obejmować:
1) rozpoznanie i charakterystykę stanu i funkcjonowania środowiska,
2) diagnozę stanu i funkcjonowania środowiska,
3) wstępną prognozę zmian zachodzących w środowisku,
4) określenie przyrodniczych predyspozycji;do kształtowania struktury;funkcjonalno-przestrzennej,
5) ocenę przydatności środowiska,
6) określenie uwarunkowań ekofizjograficznych.
2. Szczegółowy zakres problematyki opracowania powinien być dostosowany
do celu i przedmiotu sporządzanego dokumentu planistycznego oraz stanu
i specyfiki środowiska analizowanego obszaru.
3. Rozpoznanie i charakterystyka, o której mowa w ust.1 pkt1, obejmuje udokumentowanie i zinterpretowanie przestrzenne:
1) poszczególnych elementów przyrodniczych środowiska i ich wzajemnych powiązań oraz procesów zachodzących w środowisku,
2) dotychczasowych zmian środowiska,
3) struktury przyrodniczej obszaru, w tym różnorodności biologicznej,
4) powiązań przyrodniczych obszaru z jego szerszym otoczeniem,
5) zasobów przyrodniczych i stanu ich ochrony prawnej,
6) walorów krajobrazowych i stanu ich ochrony prawnej,
7) jakości i zagrożeń środowiska wraz z identyfikacją źródeł.
4. Diagnoza stanu i funkcjonowania środowiska, o której mowa w ust.1 pkt 2 obejmuje w szczególności:
1) ocenę odporności środowiska na degradację oraz zdolności do regeneracji,
2) ocenę stanu ochrony i użytkowania zasobów przyrodniczych, w tym różnorodności biologicznej,
3) ocenę stanu zachowania walorów krajobrazowych oraz możliwości ich kształtowania,
4) ocenę zgodności dotychczasowego użytkowania i zagospodarowania obszaru z cechami i uwarunkowaniami przyrodniczymi,
5) ocenę charakteru i intensywności zmian zachodzących w środowisku,
6) ocenę jakości stanu środowiska oraz jego zagrożeń i możliwości ich minimalizacji.
5. Wstępna prognoza dalszych zmian środowiska, o której mowa w ust. 1 pkt 3 polega na określeniu kierunków i przewidywanej intensywności niepożądanych przekształceń i degradacji środowiska, które może powodować dotychczasowe użytkowanie i zagospodarowanie.
6. Określenie przyrodniczych predyspozycji, o których mowa w ust.1 pkt 4, polega, w szczególności, na wskazaniu obszarów, które w kształtowanej strukturze funkcjonalno-przestrzennej pełnić powinny przede wszystkim funkcje przyrodnicze.
7. Ocena przydatności środowiska, o której mowa w ust.1 pkt 5, polega na określeniu możliwości rozwoju i ograniczeń dla różnych rodzajów użytkowania
i form zagospodarowania obszaru.
8. Uwarunkowania ekofizjograficzne, o których mowa w ust.1 pkt 6, formułowane są w postaci wniosków z analiz i ocen, o których mowa w ust.1 pkt 1-5, stosownie do celu, przedmiotu i skali sporządzanego dokumentu planistycznego i w szczególności obejmują:
1) określenie przydatności poszczególnych terenów do rozwoju funkcji użytkowych, a w szczególności: mieszkaniowej, przemysłowej, rekreacyjnej, rolniczej, leśnej,
2) wskazanie terenów, których użytkowanie i zagospodarowanie, z uwagi na cechy zasobów przyrodniczych i ich rolę w strukturze przyrodniczej obszaru, powinno być podporządkowane potrzebom zapewnienia prawidłowego funkcjonowania środowiska i zachowania różnorodności biologicznej,
3) określenie ograniczeń wynikających z konieczności ochrony zasobów przyrodniczych lub występowania uciążliwości i zagrożeń środowiska oraz wskazanie obszarów, na których ograniczenia te występują.
§5
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia.