| Torfowiska położone w dolinie cieków wodnych (rzeki, strumienie, rowy, kanały melioracyjne), co najwyżej tylko nieznacznie (kilka kilkanaście cm) wyniesione ponad poziom wody w cieku, a także w sąsiedztwie zbiorników wodnych. Dominujące zbiorowiska roślinne to szuwary trzcinowe, wysokie (powyżej 50 cm) turzycowiska, mannowiska, mozgowiska oraz inna roślinność zielna o wysokości powyżej 0,5 m często porośnięte pojedynczymi drzewami i krzewami lub zwartymi zakrzaczeniami i drzewostanami olszyn, niekiedy użytkowane łąkowo, stale lub okresowo podtopione wodą pochodzącą głównie z zalewów (w przypadku cieków) - torfowiska zalewowe (fluwiogeniczne) | Torfowiska położone zdecydowanie wyżej od poziomu najwyższych stanów cieku lub poziomu wody w zbiorniku wodnym (powyżej 40 cm), z reguły w znacznej odległości od głównego cieku (rzeki), lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie (strumienie) jednak zawsze przylegające do krawędzi dolin lub zboczy zagłębień terenowych o znacznym i widocznym nachyleniu jednak zawsze mniej lub bardziej płaskiej powierzchni (od krawędzi mineralnej w kierunku cieku). Poziom wody stabilny przez cały rok, mniej więcej równy z powierzchnią torfowiska. Torfowiska porośnięte z reguły zbiorowiskami niskich turzyc z dobrze rozwiniętą warstwą mchów brunatnych oraz niekiedy torfowców (Sphagnum teress) często użytkowane łąkowo, rzadziej wysokie turzyce oraz olszyny (bez względu na charakter rzeczywistej roślinności w przekroju stratygraficznym występują torfy turzycowo-mszyste lub mszyste). Także torfowiska niejako "zawieszone" na krawędziach dolin lub stokach zagłębień terenowych oraz położone u podstawy zbocza, o wyraźnym, dużym nachyleniu, niekiedy przyjmujące kształt stromych kopuł. Liczne wysięki oraz niekiedy źródła. - (torfowiska źródliskowe = soligeniczne) |