jawor (Acer pseudoplatanus)
Okazałe drzewo dorastające do 40 m wysokości i 1,5 m grubości. Pełna naukowa jego nazwa brzmi klon jawor, należy on do tego samego rodzaju co klon pospolity. Liście jaworu nieco przypominają liście klonu, ale są od nich wyraźnie inne. Klapy są lekko zaokrąglone, brzeg nierówno piłkowany lub wrębny a zatoki między klapami dość ostro i głęboko wykrojone. Bardzo charakterystyczna jest kora starszych drzew, łuszcząca sie cienkimi płatami, podobnie jak u platana.
Zagadnienie naturalnego zasięgu jaworu w Polsce od dawna budzi spory wśród botaników. Jeszcze niedawno sadzono, że gatunek ten jest rodzimy tylko w południowej części kraju, a jego stanowiska na Pomorzu są sztuczne. Teza ta została jednak obalona, chociaż prawdą jest, że obecny punkt ciężkości występowania jaworu leży w zadrzewieniach o charakterze kulturowym (aleje, parki). Stamtąd wtórnie rozprzestrzenia się on w lasach bukowych.
W literaturze i w podaniach ludowych jawor, zwłaszcza w XVIII i XIX wieku uchodził za "drzewo zakochanych": to pod jaworem oczekiwała Laura na Filona.
Jawor Hansa Paasche rosnący na terenie nadleśnictwa Krzyż, obok ruin folwarku Leśna Cisza, ma prawie 650 cm obwodu i jest jednym z najgrubszych drzew tego gatunku znanych w Polsce.