wydra (Lutra lutra)
"Herbowe" zwierzę Drawieńskiego Parku Narodowego. Średniej wielkości drapieżnik z rodziny łasicowatych, przystosowany do ziemnowodnego trybu życia, odznaczający się zgrabnym kształtem ciała i pełnymi gracji ruchami. Zamieszkuje nory z podwodnym wejściem, kopane w brzegach rzek. Polując na ryby świetnie pływa i nurkuje. Jest aktywna przez cały rok.
Wydry są zwierzętami terytorialnymi. "Zawłaszczone" odcinki rzeki, nawet kilkunastokilometrowej długości, znakują odchodami pozostawianymi na widocznych miejscach. Terytoria samców i samic nakładają się.
Wydry żywią się głównie, ale nie wyłącznie rybami. W Drawieńskim Parku Narodowym głównymi składnikami ich pokarmu są płocie, okonie, leszcze i jazgarze. Nie gardzą także rakami, mięczakami, pisklętami ptaków wodnych a nawet owocami. Pozostałości uczt wydry są, oprócz "znaków granicznych" najczęściej spotykanym świadectwem jej bytności.
Wydra jest jednym z najinteligentniejszych ssaków. Charakteryzuje się zdolnością i skłonnościami do zabawy: wielokrotnie obserwowano wydry używające błotnej lub śniegowej ślizgawki, zjeżdżając ze stromego brzegu do wody. Według niektórych przyrodników lubi się też bawić żółwiami błotnymi, turlając je po podłożu, a czasami ogryzając im przeszkadzające w turlaniu żółwia łapki. Z całą pewnością zgłodniała wydra potrafi natomiast zimą wygrzebywać żółwie z mułu, w którym śpią i zjadać je.
W wielu krajach zachodniej Europy wydra jest gatunkiem ginącym, jednak w Polsce jest nawet nieco częstsza niż się na ogół przypuszcza. Wrodzona inteligencja pozwala jej skutecznie uchodzić obserwacji człowieka. Szacuje się, że w Drawieńskim Parku Narodowym, na Drawie i Płocicznej, żyje 14-18 wydr, z czego 7-8 to samice posiadające własny areał.