kruszczyk błotny (Epipactis palustris)
Jeden z piękniejszych polskich storczyków. Ma pęd 10-70 cm wysokości, na którym umieszczone są spiralnie lancetowate, lekko łukowato wygięte liście, a w części szczytowej - duże, białoróżowe, bezwonne, lekko zwieszające się kwiaty.
Kwitnący w końcu maja i w czerwcu kruszczyk błotny ma oryginalną metodę zapylania kwiatów. Budowa kwiatu jest taka, że owad (zwykle trzmiel), który usiądzie na warżce kwiatu, aby utrzymać się w tym miejscu musi balansować, uderzając przy tym głową w prętosłup i zbierając zeń masę pyłkową, którą następnie przenosi na kolejne kwiaty.
Kruszczyk błotny w Puszczy Drawskiej występuje w kilku miejscach, preferując torfowiska mechowiskowe zasilane wodami podziemnymi. Z reguły jego populacje na poszczególnych stanowiskach są dość liczne. Kruszczyki rosną np. na torfowisku Łunoczka, torfowisku Kłocie Ostrowieckie, torfowisku Konotop i w kilku innych miejscach.
Jak wszystkie inne storczyki, kruszczyk błotny podlega w Polsce ścisłej ochronie gatunkowej.
