261 Zapakowanie CO2 do dziury w ziemi albo w głębiny oceaniczne. Więcej w: Williams (2000). „By większość wprowadzonego CO2 pozostała w oceanach, trzeba je wstrzykiwać na wielkie głębokości. Kształtuje się konsensus, że w krótkiej perspektywie najlepiej wprowadzać CO2 na głębokość 1000 – 1500 metrów, co da się zrobić przy obecnym zaawansowaniu technologicznym”.
Więcej na ten temat również w raporcie specjalnym IPCC: www.ipcc.ch/ipccreports/srccs.htm.
– Tabela 31.5. Nieunikniony koszt energetyczny koncentrowania i sprężania CO2 wychwyconego z atmosfery. Niezbędne nakłady energetyczne pozwalające skoncentrować CO2 z 0,03% do 100% pod ciśnieniem atmosferycznym wynoszą kT ln 100/0,03 na molekułę, a to 0,13 kWh na kg. Najniższy możliwy koszt energetyczny sprężania CO2 do 110 bar (ciśnienie podawane dla składowania geologicznego) wynosi 0,067 kWh/kg. Stąd też najniższy możliwy koszt energetyczny wychwytu i kompresji CO2 wynosi 0,2 kWh/kg. Wg specjalnego raportu IPCC nt. wychwytu i składowania CO2 koszt rzeczywisty fazy drugiej, czyli kompresji CO2 do 110 bar wynosi 0,11 kWh na kg (0,4 GJ na t CO2; 18 kJ na mol CO2; 7 kT na molekułę).
– W 2005 roku najlepsze znane metody wychwytu CO2 z powietrza były raczej nieefektywne – zużycie energii wynosiło około 3,3 kWh na kg przy koszcie finansowym rzędu 140 USD za tonę CO2. Źródła: Keith i in. (2005), Lackner i in. (2001), Herzog (2003), Herzog (2001), David i Herzog (2000).
– klimatolog Wallace Broecker... www.af-info.or.jp/eng/honor/hot/enrbro.html Jego książka promująca sztuczne drzewa: Broecker i Kunzig (2008).
